Wkrótce po tym, jak Armia Północnej Wirginii odniosła wielkie zwycięstwo nad Armią Potomaku w bitwie pod Chancellorsville (30 kwietnia – 6 maja 1863), generał Robert E. Lee zdecydował się na drugą inwazję na Północ (pierwszą była nieudana kampania Maryland we wrześniu 1862 roku, zakończona krwawą bitwą pod Antietam).Takie posunięcie zniweczyłoby plany Unii na letni sezon kampanii i prawdopodobnie zmniejszyłoby presję na oblężony garnizon Konfederacji w Vicksburgu.Inwazja pozwoliłaby Konfederatom żyć z hojności bogatych północnych farm, jednocześnie dając zniszczonej wojną Wirginii bardzo potrzebny odpoczynek.Ponadto 72-tysięczna armia Lee ^[1] mogłaby zagrozić Filadelfii, Baltimore i Waszyngtonowi i prawdopodobnie wzmocnić rosnący ruch pokojowy na północy.^[2]