Atak Longstreeta został jednak opóźniony, ponieważ najpierw musiał czekać na przybycie swojej ostatniej brygady (Evander M. Law, dywizja Hooda), a następnie został zmuszony do maszerowania długą, okrężną trasą, której Armia Unii nie mogła zobaczyć Obserwatorzy Korpusu Sygnałowego na Little Round Top.Była godzina 16:00, kiedy jego dwie dywizje dotarły do ​​punktów startowych, a potem on i jego generałowie byli zdumieni, widząc III Korpus ustawiony bezpośrednio przed nimi na Emmitsburg Road.Hood spierał się z Longstreetem, że ta nowa sytuacja wymaga zmiany taktyki;chciał obrócić się wokół, poniżej iz tyłu, Round Top i uderzyć armię Unii od tyłu.Longstreet odmówił jednak rozważenia takiej modyfikacji zamówienia Lee.^[70]Mimo to, a częściowo z powodu nieoczekiwanego położenia Sicklesa, atak Longstreeta nie przebiegał zgodnie z planem Lee.Zamiast skręcić w lewo, aby dołączyć do jednoczesnego ataku dwóch dywizji po obu stronach Emmitsburg Road, dywizja Hooda zaatakowała w kierunku bardziej wschodnim niż zamierzano, a dywizje McLawsa i Andersona rozmieściły brygadę po brygadzie, w stylu ataku en echelon, również kierując się bardziej na wschód niż zamierzony północny wschód.^[71]Atak Longstreeta rozpoczął się 30-minutowym ostrzałem artyleryjskim z 36 dział, który był szczególnie karalny dla piechoty Unii w Peach Orchard oraz żołnierzy i baterii na Houck's Ridge.Dywizja generała dywizji Johna Bella Hooda rozmieszczona w Biesecker's Woods na Warfield Ridge (południowe przedłużenie Seminary Ridge) w dwóch liniach po dwie brygady każda: na lewym froncie bryg.Brygada Teksasu generała Jerome B. Robertsona (stara jednostka Hooda);prawy przód, bryg.gen. Evander M. Prawo;lewy tył, bryg.gen. George'a T. Andersona;prawy tył, bryg.Gen. Henry L. Benning.^[72]