Rankiem 4 lipca, gdy armia Lee była nadal obecna, Meade rozkazał swojej kawalerii dostać się na tyły armii Lee.^[122] Podczas ulewnego deszczu armie patrzyły na siebie ponad krwawymi polami tego samego dnia, w którym około 900 mil (1400 km) dalej garnizon Vicksburg poddał się generałowi dywizji Ulyssesowi S. Grantowi.Lee przekształcił swoje linie w pozycję obronną na Seminary Ridge w nocy 3 lipca, ewakuując miasto Gettysburg.Konfederaci pozostali po zachodniej stronie pola bitwy, mając nadzieję, że Meade zaatakuje, ale ostrożny dowódca Unii zdecydował się nie ryzykować, za co później został skrytykowany.Obie armie zaczęły zbierać pozostałych rannych i grzebać część zmarłych.Propozycja Lee dotycząca wymiany więźniów została odrzucona przez Meade.^[123]Późnym deszczowym popołudniem Lee zaczął przenosić niewalczącą część swojej armii z powrotem do Wirginii.Kawalerii pod dowództwem generała brygady Johna D. Imbodena powierzono eskortowanie siedemnastomilowego pociągu wagonów z zaopatrzeniem i rannymi, długą trasą przez Cashtown i Greencastle do Williamsport w stanie Maryland.Po zachodzie słońca walcząca część armii Lee rozpoczęła odwrót do Wirginii bardziej bezpośrednią (ale bardziej górzystą) trasą, która zaczynała się na drodze do Fairfield.^[124] Chociaż Lee dokładnie wiedział, co musi zrobić, sytuacja Meade'a była inna.Meade musiał pozostać w Gettysburgu, dopóki nie był pewien, że Lee zniknął.Gdyby Meade wyjechał pierwszy, mógłby zostawić Lee szansę na dostanie się do Waszyngtonu lub Baltimore.Ponadto armia, która jako pierwsza opuściła pole bitwy, była często uważana za pokonaną.^[125]