Gen. Lee przybył na pole bitwy około 14:30, gdy ludzie Rodesa byli w trakcie ataku.Widząc, że trwa poważny atak, zniósł ograniczenia dotyczące ogólnego starcia i dał Hillowi pozwolenie na wznowienie ataków od rana.Pierwsza w kolejce ponownie była dywizja Hetha, z dwiema świeżymi brygadami: North Carolinians Pettigrew i Virginians pułkownika Johna M. Brockenbrougha.^[31]Brygada Pettigrew została rozmieszczona w linii, która rozciągała się na południe poza ziemię bronioną przez Żelazną Brygadę.Otaczając lewą flankę 19. Indiany, North Carolinians Pettigrew, największa brygada w armii, odepchnęła Żelazną Brygadę w niektórych z najbardziej zaciekłych walk tej wojny.Żelazna Brygada została wypchnięta z lasu, utworzyła trzy tymczasowe stanowiska na otwartym terenie na wschodzie, ale potem musiała wycofać się w kierunku Luterańskiego Seminarium Teologicznego.Gen. Meredith został powalony z powodu rany głowy, co pogorszyło się, gdy spadł na niego koń.Na lewo od Żelaznej Brygady znajdowała się brygada pułkownika Chapmana Biddle'a, broniąca otwartego terenu na McPherson Ridge, ale została oskrzydlona i zdziesiątkowana.Po prawej stronie Stone's Bucktails, skierowane zarówno na zachód, jak i na północ wzdłuż Chambersburg Pike, zostały zaatakowane zarówno przez Brockenbrough, jak i Daniela.^[32]Straty były poważne tego popołudnia.26. Karolina Północna (największy pułk armii z 839 żołnierzami) przegrała ciężko, pozostawiając walkę pierwszego dnia z około 212 żołnierzami.Ich dowódca, pułkownik Henry K. Burgwyn, został śmiertelnie ranny kulą w klatkę piersiową.Pod koniec trzydniowej bitwy mieli około 152 ludzi stojących, co stanowi najwyższy odsetek ofiar w jednej bitwie ze wszystkich pułków, północnych lub południowych.^[33] Jeden z pułków Unii, 24. Michigan, stracił 399 z 496. ^[34] Miał zestrzelonych dziewięciu kolorowych nosicieli, a jego dowódca, pułkownik Henry A. Morrow, został ranny w głowę i wzięty do niewoli.151. brygada Biddle'a z Pensylwanii straciła 337 z 467. ^[35]Najwyższą rangą ofiarą tego starcia był gen. Heth, który został trafiony kulą w głowę.Najwyraźniej został uratowany, ponieważ wepchnął zwitki papieru do nowego kapelusza, który poza tym był za duży na jego głowę.^[36] Ale były dwie konsekwencje tego nagłego ciosu.Heth był nieprzytomny przez ponad 24 godziny i nie był dalej zaangażowany w dowództwo w trzydniowej bitwie.Nie był również w stanie nakłonić dywizji Pendera do pójścia naprzód i uzupełnienia jego walczącego ataku.Pender był dziwnie bierny w tej fazie bitwy;typowo bardziej agresywne tendencje młodego generała w armii Lee sprawiłyby, że posunąłby się naprzód z własnej woli.Hill był współwinny tego, że nie wydał mu rozkazu, ale twierdził, że jest chory.Historia nie może znać motywacji Pendera;został śmiertelnie ranny następnego dnia i nie zostawił żadnego raportu.^[37]