Około godziny 11:00 3 lipca Stuart dotarł do Cress Ridge, na północ od tego, co obecnie nazywa się East Cavalry Field, i zasygnalizował Lee, że jest na pozycji, nakazując wystrzelenie czterech dział, po jednym w każdym kierunku kompasu.To był głupi błąd, ponieważ zaalarmował także Gregga o swojej obecności.Brygady McIntosha i Custera zostały ustawione, aby zablokować Stuarta.Gdy Konfederaci się zbliżyli, Gregg stoczył z nimi pojedynek artyleryjski, a doskonałe umiejętności unijnych artylerzystów konnych pokonały działa Stuarta.^[114]Plan Stuarta polegał na przygwożdżeniu harcowników McIntosha i Custera wokół farmy Rummela i przerzuceniu się przez Cress Ridge, wokół lewej flanki obrońców, ale federalna linia potyczek uparcie odpychała;żołnierze z 5. Kawalerii Michigan byli uzbrojeni w powtarzalne karabiny Spencer, zwiększające ich siłę ognia.Stuart zdecydował się na bezpośrednią szarżę kawalerii, aby przełamać ich opór.Zarządził atak 1. Virginia Cavalry, swojego starego pułku, obecnie w brygadzie Fitza Lee.Bitwa rozpoczęła się na dobre około godziny 13:00, w tym samym czasie, gdy ostrzał artyleryjski konfederatów płk Edwarda Portera Alexandra otworzył się na Cemetery Ridge.Żołnierze Fitza Lee nadeszli przez farmę Johna Rummela, rozpraszając linię potyczki Unii.^[115]Gregg nakazał Custerowi kontratak z 7. Michigan.Custer osobiście dowodził pułkiem, krzycząc „Chodźcie, Wolverines!”.Fale jeźdźców zderzały się w zaciekłych walkach wzdłuż linii ogrodzenia na farmie Rummela.Siedmiuset ludzi walczyło z bliskiej odległości przez ogrodzenie z karabinami, pistoletami i szablami.Koń Custera został wystrzelony spod niego, a on zarekwirował konia trębacza.W końcu zgromadziła się wystarczająca liczba ludzi Custera, aby rozbić ogrodzenie i spowodowali odwrót Wirginijczyków.Stuart wysłał posiłki ze wszystkich trzech swoich brygad: 9. i 13. Wirginii (Brygada Chamblissa), 1. Legionu Karoliny Północnej i Jeffa Davisa (Hampton's) oraz eskadr z 2. Wirginii (Lee's).Pościg Custera został przerwany, a 7. Michigan wycofał się w chaotycznym odwrocie.^[116]Stuart ponownie spróbował dokonać przełomu, wysyłając większość brygady Wade'a Hamptona, przyspieszając w formacji od chodu do galopu, z błyskającymi szablami, wywołując „szmery podziwu” ze strony ich unijnych celów.Baterie unijnej artylerii konnej próbowały zablokować natarcie pociskami i kanistrami, ale Konfederaci poruszali się zbyt szybko i byli w stanie zastąpić zagubionych ludzi, utrzymując rozpęd.Gdy jeźdźcy desperacko walczyli w środku, McIntosh osobiście poprowadził swoją brygadę przeciwko prawej flance Hamptona, podczas gdy 3. Pensylwania pod dowództwem kapitana Williama E. Millera i 1. New Jersey uderzyły w lewą stronę Hamptona z północy domu Lottów.Hampton otrzymał poważną ranę szablą w głowę;Custer stracił drugiego konia dnia.Zaatakowani z trzech stron Konfederaci wycofali się.Żołnierze Unii nie byli w stanie ścigać poza gospodarstwo Rummela.^[117]Straty po 40 intensywnych minutach walk na East Cavalry Field były stosunkowo niewielkie: 254 ofiar Unii - w tym 219 z brygady Custera - i 181 konfederatów.Choć taktycznie niejednoznaczna, bitwa była strategiczną stratą dla Stuarta i Roberta E. Lee, których plany wbicia się na tyły Unii zostały udaremnione.^[118]