Jackson zdecydował się pomaszerować ze swoimi ludźmi dwie mile dalej i zamiast tego skręcić w prawo na Turnpike, co pozwoliło mu bezpośrednio uderzyć w niechronioną flankę.Formacja szturmowa składała się z dwóch linii – dywizji bryg.Gen. Robert E. Rodes i Raleigh E. Colston - rozciągające się prawie milę po obu stronach rogatki, oddzielone 200 jardami, po których następuje częściowa linia z przybywającą dywizją AP Hill.W miarę upływu dnia ludzie z XI Korpusu byli coraz bardziej świadomi, że coś się dzieje w lesie na zachód od nich, ale nie byli w stanie zwrócić uwagi przełożonych.Pułkownik John C. Lee z 55. Ohio otrzymał liczne doniesienia o obecności tam Konfederatów, a pułkownik William Richardson z 25. Ohio poinformował, że na zachodzie gromadzi się ogromna liczba Konfederatów.płk Leopold von Gilsa, który dowodził jedną z dwóch brygad bryg.Dywizja generała Charlesa Devensa udała się do kwatery głównej Howarda, ostrzegając go, że zbliża się całkowity atak wroga, ale Howard upierał się, że Konfederaci nie mogą przedostać się przez gęste lasy.Generał dywizji Carl Schurz, który dowodził 3. dywizją korpusu, zaczął przestawiać swoje wojska w szyk bojowy.Kapitan Hubert Dilger, który dowodził Baterią I 1. Artylerii Ohio, wyruszył na misję zwiadowczą, o mało nie został schwytany przez Konfederatów, i pojechał daleko na północ, prawie do brzegów rzeki Rapidan, iz powrotem na południe do kwatery głównej Hookera, ale wyniosły oficer kawalerii rozwiał jego obawy i nie wpuścił go do generała.Następnie Dilger udał się do kwatery głównej Howarda, ale powiedziano mu jedynie, że armia Konfederacji wycofuje się i że nie można organizować wypraw zwiadowczych bez pozwolenia przełożonych.Gdy słońce zaczęło zachodzić, na froncie XI Korpusu panowała cisza, a odgłosy III i XII Korpusu walczącego z tylną strażą Lee dobiegały z oddali.