O godzinie 11 rano 4 maja generał Sedgwick był skierowany w trzy strony;na zachód w kierunku głównego korpusu Lee i kościoła Salem, na południe w kierunku dywizji Andersona i na wschód w kierunku dywizji Early.Kiedy generał Sedgwick usłyszał plotki, że przybyły posiłki z Richmond, poczuł, że jego sytuacja staje się coraz trudniejsza.Miał już sześciomilową linię utrzymywaną przez 20 000 żołnierzy przeciwko obecnie 25 000 Konfederatów, mając tylko przyczółek do odwrotu w razie niepowodzenia, z prawdopodobnie większą liczbą Konfederatów i jego ponad 5000 ofiar, o które się martwił.Zgłosił swoją trudną sytuację generałowi Hookerowi i poprosił o pomoc główną armię.Jednak generał Hooker odpowiedział, by nie atakować, chyba że główna armia zrobi to samo.^[32] W międzyczasie generał Lee przybył do kwatery głównej McLawsa o 11 rano, a McLaws poinformował go, że nie czuje się na tyle silny, aby rozpocząć atak i poprosił o posiłki.Anderson otrzymał rozkaz sprowadzenia pozostałych trzech brygad ze swojej dywizji i umieszczenia ich między McLaws i Early;następnie przeprowadził dodatkowe ataki, które również zostały pokonane.^[33]