Sickles stawał się coraz bardziej nerwowy, wiedząc, że jego wojska stoją naprzeciw nieznanej liczby Konfederatów na zachodzie.Patrol żołnierzy Jacksona został odparty przez strzelców Unii, drobny incydent, który zostałby przesadzony w bohaterskie odparcie całego dowództwa Jacksona.Między 23:00 a północą Sickles zorganizował atak na północ od Hazel Grove w kierunku Plank Road, ale odwołał go, gdy jego ludzie zaczęli cierpieć z powodu ostrzału artylerii i karabinów ze strony XII Korpusu Unii.^[12]Stonewall Jackson chciał wykorzystać swoją przewagę, zanim Hooker i jego armia odzyskają orientację i zaplanują kontratak, który może się powieść z powodu ogromnej różnicy liczebnej.Tej nocy wyruszył na Plank Road, aby ustalić wykonalność nocnego ataku przy świetle pełni księżyca, podróżując poza najdalsze natarcie swoich ludzi.Kiedy jeden z jego oficerów sztabowych ostrzegł go przed niebezpieczną pozycją, Jackson odpowiedział: „Niebezpieczeństwo minęło. Wróg jest rozgromiony. Wróć i powiedz AP Hill, aby kontynuował”.Kiedy on i jego sztab zaczęli wracać, zostali błędnie zidentyfikowani jako kawaleria Unii przez ludzi z 18. Piechoty Karoliny Północnej, którzy trafili Jacksona przyjaznym ogniem.Trzy rany postrzałowe Jacksona same w sobie nie zagrażały życiu, ale jego lewa ręka była złamana i musiała zostać amputowana.Podczas rekonwalescencji zachorował na zapalenie płuc i zmarł 10 maja. Jego śmierć była druzgocącą stratą dla Konfederacji.