Kampania filadelfijska (1777–1778) była brytyjską próbą podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, mającą na celu przejęcie kontroli nad Filadelfią, stolicą z czasów rewolucji, gdzie zebrał się Drugi Kongres Kontynentalny i podpisał Deklarację Niepodległości, która sformalizowała i eskalowała wojnę.W ramach kampanii filadelfijskiej brytyjski generał William Howe, po nieudanej próbie wciągnięcia armii kontynentalnej pod dowództwem generała Jerzego Waszyngtona do bitwy w North Jersey, zaokrętował swoją armię na transportowce i wylądował na północnym krańcu zatoki Chesapeake.Stamtąd ruszył na północ, w kierunku Filadelfii.Waszyngton przygotował obronę przed ruchami Howe'a w Brandywine Creek, ale został oskrzydlony i odparty w bitwie pod Brandywine 11 września 1777. Po dalszych potyczkach i manewrach Howe wkroczył i zajął Filadelfię.Następnie Waszyngton bezskutecznie zaatakował jeden z garnizonów Howe'a w Germantown, po czym wycofał się na zimę do Valley Forge.Kampania Howe'a była kontrowersyjna, ponieważ choć udało mu się zdobyć amerykańską stolicę Filadelfii, postępował powoli i nie pomógł równoległej kampanii Johna Burgoyne'a dalej na północ, która zakończyła się katastrofą dla Brytyjczyków w bitwach pod Saratogą i wprowadziła Francję do wojna.Howe zrezygnował podczas okupacji Filadelfii i został zastąpiony przez swojego zastępcę, generała Sir Henry'ego Clintona.Clinton ewakuował Filadelfię i w 1778 roku przeniósł swoje wojska z powrotem do Nowego Jorku, aby wzmocnić obronę tego miasta przed możliwym połączonym atakiem francusko-amerykańskim.Następnie Waszyngton nękał armię brytyjską przez całe New Jersey i wymusił bitwę pod Monmouth Court House, która była jedną z największych bitew tej wojny.Pod koniec kampanii filadelfijskiej w 1778 roku obie armie znalazły się mniej więcej na tych samych strategicznych pozycjach, jakie zajmowały, zanim Howe przypuścił atak na Filadelfię.