Pierwszy Kongres Kontynentalny był spotkaniem delegatów z 12 z 13 kolonii brytyjskich, które stały się Stanami Zjednoczonymi .Zbierał się od 5 września do 26 października 1774 r. w Carpenters 'Hall w Filadelfii w Pensylwanii po tym, jak brytyjska marynarka wojenna ustanowiła blokadę portu bostońskiego, a parlament przyjął karne ustawy niedopuszczalne w odpowiedzi na bostońskie przyjęcie herbaciane w grudniu 1773 r.W pierwszych tygodniach Kongresu delegaci przeprowadzili ożywioną dyskusję na temat tego, w jaki sposób kolonie mogłyby wspólnie zareagować na represyjne działania rządu brytyjskiego, a także pracowali nad osiągnięciem wspólnej sprawy.Jako wstęp do podjęcia decyzji, pierwszym działaniem Kongresu było przyjęcie uchwał z Suffolk, rozwiązania opracowanego przez kilka hrabstw Massachusetts, które obejmowało oświadczenie o skargach, wzywało do bojkotu handlowego brytyjskich towarów i wzywało każdą kolonię do ustalenia powstać i wyszkolić własną milicję.Zaproponowano wówczas mniej radykalny plan utworzenia Unii Wielkiej Brytanii i Kolonii, ale delegaci zgłosili to rozwiązanie, a później skreślili je z protokołu swoich obrad.Następnie zgodzili się na Deklarację i postanowienia, które obejmowały Stowarzyszenie Kontynentalne, propozycję nałożenia embargo na brytyjski handel.Sporządzili także petycję do króla, prosząc o zadośćuczynienie za ich krzywdy i uchylenie Czynów Niedopuszczalnych.Apel ten nie odniósł skutku, więc w maju następnego roku, wkrótce po bitwach pod Lexington i Concord, kolonie zwołały Drugi Kongres Kontynentalny, aby zorganizować obronę kolonii na początku wojny o niepodległość.