Gdy wojna zakończyła się pokonaniem Wielkiej Brytanii przez Amerykanów i Francuzów, najbardziej aktywni lojaliści nie byli już mile widziani w Stanach Zjednoczonych i starali się przenieść w inne miejsce w Imperium Brytyjskim.Odchodzącym lojalistom zaoferowano darmową ziemię w brytyjskiej Ameryce Północnej .Wielu było wybitnymi kolonistami, których przodkowie osiedlili się pierwotnie na początku XVII wieku, podczas gdy część była niedawnymi osadnikami w Trzynastu Koloniach z niewielkimi powiązaniami gospodarczymi lub społecznymi.Wielu zostało skonfiskowanych przez Patriotów.Lojaliści osiedlili się w ówczesnej prowincji Quebec (w tym w dzisiejszym Ontario) oraz w Nowej Szkocji (w tym we współczesnym Nowym Brunszwiku).Ich przybycie oznaczało przybycie ludności anglojęzycznej do przyszłej Kanady na zachód i wschód od granicy z Quebec.Wielu lojalistów z południa Ameryki przywiozło ze sobą swoich niewolników, ponieważ niewolnictwo było również legalne w Kanadzie.Cesarskie prawo z 1790 roku zapewniało przyszłych imigrantów przybywających do Kanady, że ich niewolnicy pozostaną ich własnością.Jednak więcej czarnych lojalistów było wolnych, ponieważ uwolniono ich od niewoli, walcząc po stronie Brytyjczyków lub dołączając do linii brytyjskich podczas rewolucji.Rząd pomógł im również osiedlić się w Kanadzie, przewożąc prawie 3500 wolnych czarnych do Nowego Brunszwiku.