Bitwa pod Trois-Rivières miała miejsce 8 czerwca 1776 roku podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.Armia brytyjska pod dowództwem gubernatora Quebecu Guya Carletona udaremniła próbę jednostek Armii Kontynentalnej pod dowództwem generała brygady Williama Thompsona, mającą na celu powstrzymanie brytyjskiego natarcia w górę doliny rzeki Świętego Wawrzyńca.Bitwa miała miejsce w ramach inwazji amerykańskich kolonistów na Quebec, która rozpoczęła się we wrześniu 1775 roku, a jej celem było usunięcie prowincji spod panowania brytyjskiego.Przekroczenie rzeki Świętego Wawrzyńca przez wojska amerykańskie zostało zaobserwowane przez milicję Quebecu, która zaalarmowała wojska brytyjskie w Trois-Rivières.Miejscowy rolnik poprowadził Amerykanów na bagna, co umożliwiło Brytyjczykom wylądowanie w wiosce dodatkowych sił i zajęcie pozycji za armią amerykańską.Po krótkiej wymianie zdań między ustaloną linią brytyjską a wojskami amerykańskimi wyłaniającymi się z bagien, Amerykanie rozpoczęli nieco zdezorganizowany odwrót.Ponieważ niektóre drogi odwrotu zostały odcięte, Brytyjczycy wzięli znaczną liczbę jeńców, w tym generała Thompsona i większość jego personelu.Była to ostatnia bitwa tej wojny stoczona na ziemi Quebecu.Po klęsce reszta sił amerykańskich pod dowództwem Johna Sullivana wycofała się najpierw do Fort Saint-Jean, a następnie do Fortu Ticonderoga.Inwazja na Quebec zakończyła się dla Amerykanów katastrofą, ale powszechnie uznawano, że działania Arnolda podczas odwrotu z Quebecu i jego zaimprowizowanej floty na jeziorze Champlain opóźniły brytyjski kontratak na pełną skalę do 1777 r. Jako przyczyny tej decyzji podano wiele czynników. niepowodzenie inwazji, w tym wysoki wskaźnik ospy wśród żołnierzy amerykańskich.Carleton został ostro skrytykowany przez Burgoyne'a za to, że nie kontynuował bardziej agresywnego odwrotu Amerykanów z Quebecu.W związku z tą krytyką oraz faktem, że Carleton nie był lubiany przez lorda George'a Germaina, brytyjskiego sekretarza stanu ds. kolonii i urzędnika w rządzie króla Jerzego odpowiedzialnego za kierowanie wojną, dowództwo nad ofensywą w 1777 r. powierzono zamiast tego generałowi Burgoyne (był to działanie, które skłoniło Carletona do rezygnacji ze stanowiska gubernatora Quebecu).Znaczna część sił kontynentalnych w Forcie Ticonderoga została wysłana na południe wraz z generałami Gatesem i Arnoldem w listopadzie, aby wzmocnić słabnącą obronę New Jersey przez Waszyngton.(Stracił już Nowy Jork i na początku grudnia przekroczył rzekę Delaware do Pensylwanii, pozostawiając Brytyjczykom swobodę działania w New Jersey). Podbój Quebecu i innych kolonii brytyjskich pozostawał celem Kongresu przez całą wojnę.Jednakże George Washington , który wspierał tę inwazję, uznał wszelkie dalsze wyprawy za niski priorytet, ponieważ odciągnęłyby zbyt wielu ludzi i zasoby od głównej wojny w Trzynastu Koloniach, więc dalsze próby wypraw do Quebecu nigdy nie zostały w pełni zrealizowane.