W nocy 2 stycznia 1777 roku Waszyngton odparł brytyjski atak w bitwie nad zatoką Assunpink.Tej nocy ewakuował się ze swojej pozycji, okrążył armię generała Cornwallisa i wyruszył do ataku na brytyjski garnizon w Princeton.3 stycznia generał brygady Hugh Mercer z Armii Kontynentalnej starł się z dwoma pułkami pod dowództwem Mawhooda.Mercer i jego żołnierze zostali pokonani, a Mercer został śmiertelnie ranny.Waszyngton wysłał na pomoc brygadę milicji pod dowództwem generała brygady Johna Cadwaladera.Milicja, widząc ucieczkę ludzi Mercera, również zaczęła uciekać.Waszyngton przyjechał z posiłkami i zebrał uciekającą milicję.Następnie poprowadził atak na żołnierzy Mawhooda, odpychając ich.Mawhood wydał rozkaz odwrotu i większość żołnierzy próbowała uciec do Cornwallis w Trenton.Po wkroczeniu do Princeton Amerykanie zaczęli plądrować porzucone brytyjskie wagony zaopatrzeniowe i miasto.Na wieść, że zbliża się Cornwallis, Waszyngton wiedział, że musi opuścić Princeton.Waszyngton chciał przedostać się do Nowego Brunszwiku i zdobyć brytyjską kasę żołdową w wysokości 70 000 funtów, ale generałowie dywizji Henry Knox i Nathanael Greene odmówili mu tego.Zamiast tego Waszyngton przeniósł swoją armię do gmachu sądu w Somerset w nocy 3 stycznia, następnie 5 stycznia pomaszerował do Pluckemin i dotarł do Morristown o zachodzie słońca następnego dnia, aby rozbić zimowy obóz.Po bitwie Cornwallis porzucił wiele swoich stanowisk w New Jersey i nakazał swojej armii wycofanie się do Nowego Brunszwiku.Następne kilka miesięcy wojny składało się z serii potyczek na małą skalę, znanych jako wojna o paszę.