Bitwa pod Groton Heights była bitwą wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, stoczoną 6 września 1781 roku pomiędzy niewielkim oddziałem milicji Connecticut dowodzonym przez podpułkownika Williama Ledyarda a liczniejszymi siłami brytyjskimi dowodzonymi przez generała brygady Benedicta Arnolda i podpułkownika Edmunda Eyre.Generał porucznik Sir Henry Clinton nakazał Arnoldowi dokonanie nalotu na port New London w stanie Connecticut w nieudanej próbie odwrócenia uwagi generała George'a Washingtona od marszu przeciwko armii Lorda Cornwallisa w Wirginii.Nalot zakończył się sukcesem, ale milicja Connecticut uparcie opierała się brytyjskim próbom zdobycia Fort Griswold po drugiej stronie Tamizy w Groton w stanie Connecticut.Nowy Londyn został spalony wraz z kilkoma statkami, ale o wiele więcej statków uciekło w górę rzeki.Kilku przywódców atakujących sił brytyjskich zostało zabitych lub ciężko rannych, ale Brytyjczycy ostatecznie przedarli się do fortu.Gdy Brytyjczycy weszli do fortu, Amerykanie poddali się, ale Brytyjczycy kontynuowali ostrzał i zabili wielu obrońców.Jednak duża liczba ofiar brytyjskich w całej wyprawie przeciwko Grotonowi i New London doprowadziła do krytyki Arnolda przez niektórych jego przełożonych.Bitwa była ostatnim dużym starciem militarnym wojny w północnych Stanach Zjednoczonych, poprzedzającym i przyćmionym przez decydujące francusko-amerykańskie oblężenie Yorktown około sześć tygodni później.Podczas bitwy pod Yorktown markiz de Lafayette podobno krzyknął: „Pamiętaj o forcie Griswold!”gdy siły amerykańskie i francuskie zaatakowały reduty.