Bitwa o Fort Charlotte lub oblężenie Fortu Charlotte było dwutygodniowym oblężeniem prowadzonym przez hiszpańskiego generała Bernardo de Gálveza przeciwko brytyjskim fortyfikacjom strzegącym portu Mobile (znajdującego się wówczas w brytyjskiej prowincji West Florida, a obecnie w Alabamie) podczas wojny angielsko-hiszpańskiej 1779-1783.Fort Charlotte był ostatnim pozostałym brytyjskim posterunkiem granicznym, który mógł zagrozić Nowemu Orleanowi w hiszpańskiej Luizjanie.Jego upadek wypędził Brytyjczyków z zachodnich krańców zachodniej Florydy i ograniczył brytyjską obecność wojskową na zachodniej Florydzie do jej stolicy, Pensacoli.Armia Gálveza wypłynęła z Nowego Orleanu na pokładzie małej floty transportowców 28 stycznia 1780 r. 25 lutego Hiszpanie wylądowali w pobliżu Fort Charlotte.Liczący liczebnie garnizon brytyjski stawiał uparty opór, dopóki hiszpańskie bombardowania nie przedarły się przez mury.Dowódca garnizonu, kapitan Elias Durnford, na próżno czekał na pomoc z Pensacola, ale został zmuszony do poddania się.Ich kapitulacja zabezpieczyła zachodni brzeg Mobile Bay i otworzyła drogę hiszpańskim operacjom przeciwko Pensacola.