Bitwa pod Brandywine, znana również jako bitwa pod Brandywine Creek, to bitwa stoczona pomiędzy amerykańską armią kontynentalną generała George'a Washingtona a brytyjską armią generała Sir Williama Howe'a 11 września 1777 roku w ramach wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych (1775–1775–1777). 1783).Siły spotkały się w pobliżu Chadds Ford w Pensylwanii.Więcej żołnierzy walczyło pod Brandywine niż w jakiejkolwiek innej bitwie rewolucji amerykańskiej.Była to jednocześnie druga jednodniowa bitwa tej wojny, po bitwie pod Monmouth, w ^[której] walki trwały 11 godzin.^[43]Gdy Howe ruszył, by zająć Filadelfię, ówczesną stolicę Ameryki, siły brytyjskie rozgromiły armię kontynentalną i zmusiły ją do wycofania się najpierw do miasta Chester w Pensylwanii, a następnie na północny wschód w kierunku Filadelfii.Armia Howe'a wyruszyła z Sandy Hook w stanie New Jersey, przez Zatokę Nowojorską, z okupowanego miasta Nowy Jork na południowym krańcu wyspy Manhattan, 23 lipca 1777 roku i wylądowała w pobliżu dzisiejszego Elkton w stanie Maryland, w punkcie „Głowa Łosia” nad rzeką Ełk na północnym krańcu Zatoki Chesapeake, przy południowym ujściu rzeki Susquehanna.^{[Maszerując]} na północ, armia brytyjska w kilku potyczkach rozgromiła amerykańskie lekkie siły.Generał Waszyngton zaproponował bitwę ze swoją armią wysłaną za Brandywine Creek, niedaleko rzeki Christina.Podczas gdy część jego armii demonstrowała przed Chadds Ford, Howe zabrał większość swoich żołnierzy na długi marsz, który przekroczył Brandywine daleko za prawą flanką Waszyngtonu.Z powodu słabego zwiadu Amerykanie nie wykryli kolumny Howe'a, dopóki nie osiągnęła pozycji z tyłu ich prawej flanki.Z opóźnieniem trzy dywizje zostały przesunięte, aby zablokować brytyjskie siły flankujące w Birmingham Friends Meetinghouse and School, domu spotkań kwakrów.Po zaciętej walce skrzydło Howe'a przedarło się przez nowo utworzoną prawicę amerykańską, która została rozmieszczona na kilku wzgórzach.W tym momencie generał porucznik Wilhelm von Knyphausen zaatakował Chadds Ford i zmiażdżył amerykańskie lewe skrzydło.Gdy armia Waszyngtona oddalała się w odwrocie, przywołał elementy dywizji generała Nathanaela Greene'a, które powstrzymały kolumnę Howe'a na tyle długo, aby jego armia mogła uciec na północny wschód.Polski generał Kazimierz Pułaski bronił tyłów Waszyngtonu, pomagając mu w ucieczce.Klęska i późniejsze manewry pozostawiły Filadelfię bezbronną.Brytyjczycy zdobyli je dwa tygodnie później, 26 września, w wyniku czego miasto znalazło się pod kontrolą brytyjską na dziewięć miesięcy, aż do czerwca 1778 roku.