Bitwa pod Bound Brook (13 kwietnia 1777) była niespodziewanym atakiem przeprowadzonym przez siły brytyjskie i heskie na placówkę Armii Kontynentalnej w Bound Brook w stanie New Jersey podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.Brytyjski cel zdobycia całego garnizonu nie został osiągnięty, chociaż wzięto jeńców.Dowódca USA, generał dywizji Benjamin Lincoln, opuścił teren w wielkim pośpiechu, porzucając dokumenty i rzeczy osobiste.Późnym wieczorem 12 kwietnia 1777 roku cztery tysiące żołnierzy brytyjskich i heskich pod dowództwem generała porucznika Charlesa Cornwallisa wymaszerowało z brytyjskiej twierdzy Nowy Brunszwik.Wszystkie oddziały z wyjątkiem jednego osiągnęły pozycje wokół placówki, zanim bitwa rozpoczęła się następnego ranka o świcie.W czasie bitwy większość 500-osobowego garnizonu uciekła odblokowaną trasą.Posiłki amerykańskie przybyły po południu, ale dopiero wtedy, gdy Brytyjczycy splądrowali placówkę i rozpoczęli marsz powrotny do Nowego Brunszwiku.Generał Waszyngton pod koniec maja przeniósł swoją armię z kwater zimowych w Morristown na bardziej wysuniętą pozycję w Middlebrook, aby lepiej reagować na ruchy brytyjskie.Gdy generał Howe przygotowywał się do kampanii w Filadelfii, w połowie czerwca po raz pierwszy przeniósł dużą część swojej armii do Somerset Court House, najwyraźniej próbując odciągnąć Waszyngton od pozycji Middlebrook.Kiedy to się nie powiodło, Howe wycofał swoją armię z powrotem do Perth Amboy i zaokrętował ją na statki płynące do zatoki Chesapeake.Północne i przybrzeżne New Jersey w dalszym ciągu było miejscem potyczek i najazdów sił brytyjskich, które do końca wojny okupowały Nowy Jork.