In 1962 begon de regering van Zuid-Vietnam, met advies en financiering van de Verenigde Staten, met de uitvoering van het Strategic Hamlet Program.De strategie was om de plattelandsbevolking te isoleren van contact met en invloed door het National Liberation Front (NLF), beter bekend als de Viet Cong.Het Strategic Hamlet Program speelde, samen met zijn voorganger, het Rural Community Development Program, een belangrijke rol bij het vormgeven van gebeurtenissen in Zuid-Vietnam eind jaren vijftig en begin jaren zestig.Beide programma's probeerden nieuwe gemeenschappen van 'beschermde gehuchten' te creëren.De boeren op het platteland zouden bescherming, economische steun en hulp van de regering krijgen, waardoor de banden met de Zuid-Vietnamese regering (GVN) zouden worden versterkt.Men hoopte dat dit zou leiden tot meer loyaliteit van de boeren aan de regering.Het Strategische Hamlet-programma was niet succesvol, slaagde er niet in de opstand te stoppen of steun voor de regering te krijgen van Vietnamezen op het platteland, het vervreemdde velen en hielp en droeg bij aan de groei van de invloed van de Vietcong.Nadat president Ngo Dinh Diem in november 1963 bij een staatsgreep was afgezet, werd het programma geannuleerd.Boeren trokken terug naar hun oude huizen of zochten hun toevlucht voor de oorlog in de steden.Het mislukken van de Strategic Hamlet en andere anti-insurgency- en pacificatieprogramma's waren de redenen dat de Verenigde Staten besloten om in te grijpen in Zuid-Vietnam met luchtaanvallen en grondtroepen.