De Parthische campagne van Trajanus werd in 115 door de Romeinse keizer Trajanus gevoerd tegen het Parthische rijk in
Mesopotamië .De oorlog was aanvankelijk succesvol voor de Romeinen, maar een reeks tegenslagen, waaronder grootschalige opstanden in het oostelijke Middellandse Zeegebied en Noord-Afrika en de dood van Trajanus in 117, eindigde in een Romeinse terugtrekking.In 113 besloot Trajanus dat het moment rijp was voor een definitieve oplossing van de ‘oostelijke kwestie’ door de beslissende nederlaag van Parthia en de annexatie van
Armenië .Zijn veroveringen markeerden een doelbewuste verandering in het Romeinse beleid ten aanzien van Parthië en een verschuiving van de nadruk in de ‘grote strategie’ van het rijk.In 114 viel Trajanus Armenië binnen;annexeerde het als een Romeinse provincie en doodde Parthamasiris, die door zijn familielid, Parthia-koning Osroes I, op de Armeense troon was geplaatst.In 115 veroverde de Romeinse keizer het noorden van Mesopotamië en annexeerde het ook bij Rome.De verovering werd noodzakelijk geacht omdat de Armeense saillant anders door de Parthen vanuit het zuiden zou kunnen worden afgesneden.De Romeinen veroverden vervolgens de Parthische hoofdstad Ctesiphon voordat ze stroomafwaarts naar de Perzische Golf zeilden.Dat jaar braken er echter opstanden uit in het oostelijke Middellandse Zeegebied, Noord-Afrika en het noorden van Mesopotamië, terwijl een grote Joodse opstand uitbrak op Romeins grondgebied, waardoor de Romeinse militaire middelen ernstig onder druk kwamen te staan.Trajanus slaagde er niet in Hatra in te nemen, waardoor een totale Parthische nederlaag werd vermeden.Parthische troepen vielen belangrijke Romeinse posities aan, en Romeinse garnizoenen in Seleucia, Nisibis en Edessa werden door de plaatselijke bevolking verdreven.Trajanus onderwierp de rebellen in Mesopotamië;installeerde een Parthische prins, Parthamaspates, als cliëntheerser en trok zich terug naar Syrië.Trajanus stierf in 117 voordat hij de oorlog kon hernieuwen