Met Emesa al in de hand, trokken Abu Ubaidah en Khalid richting Chalcis, strategisch gezien het belangrijkste Byzantijnse fort.Via Chalcis zouden de Byzantijnen Anatolië, Heraclius ' thuisland Armenië , en de regionale hoofdstad Antiochië kunnen bewaken.Abu Ubaidah stuurde Khalid met zijn mobiele bewaker richting Chalcis.Het vrijwel onneembare fort werd bewaakt door Griekse troepen onder Menas, die naar verluidt op de tweede plaats kwamen in prestige na de keizer zelf.Menas, die afweek van de conventionele Byzantijnse tactieken, besloot Khalid het hoofd te bieden en de leidende elementen van het moslimleger te vernietigen voordat het hoofdlichaam zich bij hen kon voegen in Hazir, 5 kilometer ten oosten van Chalcis.De strijd bevond zich nog in een vroeg stadium toen Menas werd gedood.Terwijl het nieuws van zijn dood zich onder zijn mannen verspreidde, werden de Byzantijnse soldaten wild van woede en vielen ze wreed aan om de dood van hun leider te wreken.Khalid nam een ​​cavalerieregiment en manoeuvreerde vanaf de zijkant van een van de vleugels om het Byzantijnse leger van achteren aan te vallen.Al snel werd het hele Romeinse leger omsingeld en verslagen.Er wordt gezegd dat Menas en zijn garnizoen nog nooit zo'n zware nederlaag hadden geleden.De resulterende Slag om Hazir dwong Umar naar verluidt zelfs om Khalids militaire genie te prijzen door te zeggen: "Khalid is werkelijk de commandant. Moge Allah genade hebben met Abu Bakr. Hij was een betere rechter over mensen dan ik.