Mongoolse invasies van Japan

Na een reeks Mongoolse invasies van Korea tussen 1231 en 1281 tekende Goryeo een verdrag ten gunste van de Mongolen en werd hij een vazalstaat.Kublai werd in 1260 uitgeroepen tot Khagan van het Mongoolse rijk, hoewel dat niet algemeen werd erkend door de Mongolen in het westen en vestigde zijn hoofdstad in Khanbaliq (in het moderne Peking) in 1264.Japan werd toen geregeerd door de Shikken (shogunaatregenten) van de Hōjō. clan, die na zijn dood in 1203 was getrouwd met Minamoto no Yoriie, de shōgun van het Kamakura-shogunaat, en deze de controle had ontnomen. De Mongolen ondernamen ook pogingen om de inheemse volkeren van Sakhalin, de Ainu- en Nivkh-volkeren, te onderwerpen van 1264 tot 1308.

In 1266 stuurde Kublai Khan afgezanten naar Japan en eiste dat Japan een vazal zou worden en eerbetoon zou sturen onder dreiging van een conflict.De afgezanten keerden echter met lege handen terug.De tweede groep afgezanten werd in 1268 gestuurd en keerde net als de eerste met lege handen terug.Beide groepen afgezanten hadden een ontmoeting met de Chinzei Bugyō, of Defensiecommissaris voor het Westen, die de boodschap doorgaf aan Shikken Hōjō Tokimune, de Japanse heerser in Kamakura, en aan de keizer van Japan in Kyoto.Nadat hij de brieven met zijn binnenste kring had besproken, was er veel discussie, maar de Shikken hadden een besluit genomen en lieten de afgezanten zonder antwoord terugsturen.De Mongolen bleven eisen stellen, sommige via Koreaanse afgezanten en sommige via Mongoolse ambassadeurs op 7 maart 1269;17 september 1269;September 1271;en mei 1272. Elke keer mochten de dragers echter niet in Kyushu landen.

De invasievloot zou in de zevende maanmaand van 1274 vertrekken, maar liep drie maanden vertraging op.Kublai plande dat de vloot eerst Tsushima Island en Iki Island zou aanvallen voordat ze aan land zou gaan in Hakata Bay.Het Japanse verdedigingsplan was simpelweg om ze op elk punt met gokenin te betwisten.Zowel Yuan- als Japanse bronnen overdrijven de cijfers van de tegenstander, waarbij de geschiedenis van Yuan de Japanners op 102.000 plaatst en de Japanners beweren dat ze met minstens tien tegen één in de minderheid waren.In werkelijkheid zijn er geen betrouwbare gegevens over de omvang van de Japanse strijdkrachten, maar schattingen schatten hun totale aantal op ongeveer 4.000 tot 6.000.De Yuan-invasiemacht bestond uit 15.000 Mongoolse, Han-Chinese en Jurchen-soldaten, en 6.000 tot 8.000 Koreaanse troepen en 7.000 Koreaanse matrozen.

De Yuan-invasiemacht vertrok op 2 november 1274 vanuit Korea. Twee dagen later begonnen ze te landen op het eiland Tsushima.De belangrijkste landing vond plaats op het strand van Komoda bij Sasuura, op de noordwestelijke punt van het zuidelijke eiland.Extra landingen vonden plaats in de zeestraat tussen de twee eilanden van Tsushima, evenals op twee punten op het noordelijke eiland.De volgende beschrijving van gebeurtenissen is gebaseerd op hedendaagse Japanse bronnen, met name de Sō Shi Kafu, een geschiedenis van de Sō-clan van Tsushima.Bij Sasuura werd de invasievloot voor de kust gespot, waardoor de plaatsvervangend gouverneur (jitodai) Sō Sukekuni (1207–74) een overhaaste verdediging kon organiseren.Met 80 bereden samoerai en hun gevolg confronteerde Sukekuni een invasiemacht van wat de Sō Shi Kafu beschrijft als 8.000 krijgers die aan boord van 900 schepen waren gegaan.De Mongolen landden op 5 november om 02.00 uur 's ochtends en negeerden de Japanse onderhandelingspogingen, openden het vuur met hun boogschutters en dwongen hen zich terug te trekken.Het gevecht was om 04:00 uur begonnen.De kleine garnizoensmacht werd snel verslagen, maar volgens de Sō Shi Kafu doodde een samurai, Sukesada, 25 vijandelijke soldaten in een individueel gevecht.De indringers versloegen rond het vallen van de avond een laatste Japanse cavalerie-aanval.Na hun overwinning bij Komoda brandden de Yuan-troepen de meeste gebouwen rond Sasuura af en slachtten de meeste inwoners af.Ze namen de volgende dagen de tijd om de controle over Tsushima veilig te stellen.

De Yuan-vloot vertrok op 13 november uit Tsushima en viel het eiland Iki aan.Net als Sukekuni gaf Taira no Kagetaka, de gouverneur van Iki, een pittige verdediging met 100 samurai en de lokale gewapende bevolking voordat hij tegen de avond terugviel naar zijn kasteel.De volgende ochtend hadden Yuan-troepen het kasteel omsingeld.Kagetaka sloop zijn dochter weg met een vertrouwde samurai, Sōzaburō, op een geheime doorgang naar de kust, waar ze aan boord van een schip gingen en naar het vasteland vluchtten.Een passerende Mongoolse vloot schoot pijlen naar hen en doodde de dochter, maar Sōzaburō slaagde erin Hakata Bay te bereiken en Iki's nederlaag te melden.Kagetaka maakte een laatste mislukte uitval met 36 mannen, van wie er 30 stierven in de strijd, voordat hij zelfmoord pleegde met zijn gezin.Volgens de Japanners hielden de Mongolen de vrouwen vervolgens vast en staken ze met messen door hun handpalmen, kleedden ze zich uit en bonden hun lijken aan de zijkanten van hun schepen vast.

De Yuan-vloot stak de zee over en landde op 19 november in Hakata Bay, op korte afstand van Dazaifu, de oude administratieve hoofdstad van Kyushu.De volgende dag vond de Slag om Bun'ei plaats, ook wel bekend als de "Eerste Slag om Hakata Bay".De Japanse strijdkrachten, die geen ervaring hadden met niet-Japanse tactieken, vonden het Mongoolse leger verwarrend.De Yuan-troepen gingen van boord en rukten op in een dicht lichaam dat werd beschermd door een scherm van schilden.Ze hanteerden hun polearmen strak opeengepakt zonder ruimte ertussen.Terwijl ze oprukten, gooiden ze af en toe ook bommen van papier en ijzer, waardoor de Japanse paarden bang werden en oncontroleerbaar werden in de strijd.Toen de kleinzoon van een Japanse commandant een pijl afschoot om het begin van de strijd aan te kondigen, barstten de Mongolen in lachen uit.De strijd duurde slechts een dag en de gevechten, hoewel hevig, waren ongecoördineerd en kort.Tegen het vallen van de avond had de Yuan-invasiemacht de Japanners van het strand verdreven met een derde van de verdedigende troepen dood, hen enkele kilometers landinwaarts gedreven en Hakata in brand gestoken.De Japanners waren zich aan het voorbereiden om een ​​laatste standpunt in te nemen bij Mizuki (waterkasteel), een aarden grachtfort dat dateert uit 664. De Yuan-aanval kwam echter nooit.Een van de drie bevelvoerende Yuan-generaals, Liu Fuxiang (Yu-Puk Hyong), werd in het gezicht geschoten door de terugtrekkende samurai, Shōni Kagesuke, en raakte ernstig gewond.Liu kwam bijeen met de andere generaals Holdon en Hong Dagu terug op zijn schip.

Tegen de ochtend waren de meeste Yuan-schepen verdwenen.Volgens een Japanse hoveling in zijn dagboek van 6 november 1274 blies een plotselinge tegenwind uit het oosten de Yuan-vloot terug.Een paar schepen strandden en ongeveer 50 Yuan-soldaten en matrozen werden gevangen genomen en geëxecuteerd.Volgens de geschiedenis van Yuan "brak er een grote storm uit en werden veel oorlogsschepen op de rotsen geslagen en vernietigd".Het is niet zeker of de storm plaatsvond bij Hakata of dat de vloot al koers had gezet naar Korea en deze op de terugweg tegenkwam.Sommige accounts bieden ongevallenrapporten die suggereren dat 200 schepen verloren zijn gegaan.Van de 30.000 sterke invasiemacht keerden er 13.500 niet terug.

Na de invasie van 1274 deed het shogunaat pogingen om zich te verdedigen tegen een tweede invasie, waarvan ze dachten dat die zeker zou komen.Ze organiseerden de samurai van Kyūshū beter en bestelden de constructie van forten en een grote stenen muur (, Sekirui of, bōrui) en andere defensieve structuren op veel potentiële landingspunten, waaronder Hakata Bay, waar een twee meter (6,6 ft) hoge muur werd gebouwd in 1276. Bovendien werd een groot aantal palen in de monding van de rivier en de verwachte landingsplaatsen gedreven om te voorkomen dat het Mongoolse leger zou landen.Er werd een kustwacht ingesteld en er werden beloningen gegeven aan zo'n 120 dappere samoerai.

Orders voor de tweede invasie kwamen in de eerste maanmaand van 1281. Er werden twee vloten voorbereid, een strijdmacht van 900 schepen in Korea en 3.500 schepen in Zuid-China met een gecombineerde strijdmacht van 142.000 soldaten en matrozen.De Mongoolse generaal Arakhan werd benoemd tot opperbevelhebber van de operatie en zou meereizen met de vloot van de Zuidelijke Route, die onder bevel stond van Fan Wenhu maar vertraging opliep door bevoorradingsproblemen.Het leger van de Oostelijke Route vertrok op 22 mei als eerste vanuit Korea en viel op 9 juni Tsushima en op 14 juni het eiland Iki aan.Volgens de geschiedenis van Yuan leidden de Japanse commandant Shōni Suketoki en Ryūzōji Suetoki tienduizenden troepen tegen de invasiemacht.De expeditietroepen losten hun vuurwapens en de Japanners werden op de vlucht geslagen, waarbij Suketoki omkwam.Meer dan 300 eilandbewoners werden gedood.De soldaten zochten de kinderen op en doodden hen ook.In de geschiedenis van Yuan worden de gebeurtenissen in juni echter samengevoegd met de latere strijd in juli, toen Shōni Suketoki feitelijk in de strijd sneuvelde.

Het leger van de Oostelijke Route zou bij Iki wachten op het leger van de Zuidelijke Route, maar hun commandanten, Hong Dagu en Kim Bang-gyeong, negeerden de bevelen en gingen zelf op pad om het vasteland van Japan binnen te vallen.Ze vertrokken op 23 juni, een volle week voor de verwachte aankomst van het leger van de Zuidelijke Route op 2 juli.Het leger van de oostelijke route splitste hun troepen in tweeën en viel tegelijkertijd de Hakata-baai en de provincie Nagato aan.Het leger van de oostelijke route arriveerde op 23 juni in Hakata Bay. Ze bevonden zich op korte afstand ten noorden en oosten van waar hun strijdmacht in 1274 was geland, en bevonden zich in feite buiten de muren en verdedigingswerken die door de Japanners waren gebouwd.Sommige Mongoolse schepen kwamen aan land, maar konden de verdedigingsmuur niet passeren en werden verdreven door salvo's van pijlen.De samurai reageerden snel, vielen de indringers aan met golven van verdedigers en ontzegden hen het bruggenhoofd.'S Nachts brachten kleine boten kleine groepen samurai de Yuan-vloot in de baai binnen.Onder dekking van de duisternis gingen ze aan boord van vijandelijke schepen, doodden er zoveel als ze konden en trokken zich voor zonsopgang terug.Deze intimiderende tactiek bracht de Yuan-troepen ertoe zich terug te trekken naar Tsushima, waar ze zouden wachten op het leger van de zuidelijke route.In de loop van de volgende weken werden echter 3.000 mannen gedood in gevechten van dichtbij in het hete weer.Yuan-troepen hebben nooit een bruggenhoofd bereikt.

Driehonderd schepen vielen Nagato aan op 25 juni, maar werden verdreven en gedwongen terug te keren naar Iki.

De Mongoolse invasiemacht kon niet landen en bezette de eilanden Shika en Noko van waaruit ze van plan was aanvallen op Hakata uit te voeren.In plaats daarvan lanceerden de Japanners 's nachts invallen aan boord van kleine schepen.De Hachiman Gudōkun crediteert Kusano Jirō voor het aan boord gaan van een Mongools schip, het in brand steken en 21 hoofden nemen.De volgende dag leidde Kawano Michiari een dagaanval met slechts twee boten.Zijn oom Michitoki werd onmiddellijk gedood door een pijl en Michiari raakte zowel aan de schouder als aan de linkerarm gewond.Toen hij echter aan boord van het vijandelijke schip ging, doodde hij een grote Mongoolse krijger waarvoor hij tot held werd gemaakt en rijkelijk werd beloond.Takezaki Suenaga was ook een van degenen die de Yuan-vloot overvielen.Takezaki nam ook deel aan het verdrijven van de Mongolen van het eiland Shika, hoewel hij in dat geval gewond raakte en hen dwong zich op 30 juni terug te trekken naar Iki.De Japanse verdediging van Hakata Bay staat bekend als de Slag om Kōan.

De Japanners herhaalden hun kleine aanvallen op de invasievloot die de hele nacht duurden.De Mongolen reageerden door hun schepen met kettingen en planken aan elkaar vast te maken om verdedigingsplatforms te bieden.Er zijn geen verslagen van de invallen van Japanse zijde bij dit incident, in tegenstelling tot bij de verdediging van Hakata Bay.Volgens de History of Yuan waren de Japanse schepen klein en werden ze allemaal afgeslagen

Op 15 augustus trof een grote tyfoon, in het Japans bekend als kamikaze, de voor anker liggende vloot vanuit het westen en verwoestte deze.Toen ze de naderende tyfoon voelden, trokken Koreaanse en Zuid-Chinese zeelieden zich terug en legden tevergeefs aan in Imari Bay, waar ze werden vernietigd door de storm.Duizenden soldaten werden achtergelaten op stukken hout of spoelden aan.De Japanse verdedigers doodden al degenen die ze vonden, behalve de Zuid-Chinezen, van wie ze dachten dat ze gedwongen waren om mee te doen aan de aanval op Japan.Volgens een Chinese overlevende koos commandant Fan Wenhu na de tyfoon de best overgebleven schepen uit en zeilde weg, waarbij meer dan 100.000 troepen omkwamen.Na drie dagen gestrand te zijn op het eiland Takashima, vielen de Japanners tienduizenden aan en namen ze gevangen.Ze werden verplaatst naar Hakata, waar de Japanners alle Mongolen, Koreanen en Noord-Chinezen doodden.De Zuid-Chinezen werden gespaard maar maakten slaven.

Belangrijkste bevindingen:Het verslagen Mongoolse rijk verloor het grootste deel van zijn zeemacht - het verdedigingsvermogen van de Mongoolse marine nam aanzienlijk af.Korea , dat de leiding had over de scheepsbouw voor de invasie, verloor ook zijn vermogen om schepen te bouwen en zijn vermogen om de zee te verdedigen, aangezien er een grote hoeveelheid hout werd gekapt.Aan de andere kant was er inJapan geen nieuw verworven land omdat het een defensieve oorlog was en dus kon het Kamakura-shogunaat geen beloningen geven aan gokenin die deelnamen aan de strijd, en zijn gezag nam af.Later, gebruikmakend van de situatie, begon het aantal Japanners dat zich bij de wokou voegde toe te nemen, en de aanvallen op de kusten van China en Korea werden heviger.Als gevolg van de oorlog groeide inChina het besef dat de Japanners dapper en gewelddadig waren en dat de invasie van Japan zinloos was.Tijdens de Ming-dynastie werd de invasie in Japan drie keer besproken, maar gezien het resultaat van deze oorlog werd deze nooit uitgevoerd.