Na het herstel van Chiang Mai in 1797 adopteerde Kawila, samen met andere Lanna-leiders, de strategie van "groenten in manden stoppen, mensen in steden stoppen" ^[21] om conflicten te initiëren en hun tekort aan arbeidskrachten te versterken.Om de wederopbouw mogelijk te maken, hebben leiders als Kawila een beleid geïnitieerd om mensen uit omliggende regio's met geweld in Lanna te hervestigen.In 1804 zorgde het wegnemen van de Birmese invloed ervoor dat de Lanna-leiders zich konden uitbreiden, en zij richtten zich voor hun campagnes op regio's als Kengtung en Chiang Hung Sipsongpanna.Het doel was niet alleen de territoriale verovering, maar ook het herbevolken van hun verwoeste gebieden.Dit resulteerde in grote hervestigingen, waarbij aanzienlijke populaties, zoals de Tai Khuen uit Kengtung, werden verplaatst naar gebieden als Chiang Mai en Lamphun.Lanna's noordelijke campagnes eindigden grotendeels in 1816 na de dood van Kawila.Er wordt aangenomen dat in deze periode tussen de 50.000 en 70.000 mensen werden verplaatst ^[21] , en deze mensen werden vanwege hun taalkundige en culturele overeenkomsten beschouwd als onderdeel van de 'Lanna-culturele zone'.