Tijdens de zomer en herfst van 1241 rustten de meeste Mongoolse strijdkrachten op de Hongaarse vlakte.Eind maart 1242 begonnen ze zich terug te trekken.De meest voorkomende reden voor deze terugtrekking is de dood van de Grote Khan Ögedei op 11 december 1241, die de Mongolen zogenaamd dwong zich terug te trekken naar Mongolië, zodat de prinsen van het bloed aanwezig konden zijn bij de verkiezing van een nieuwe grote khan.De ware redenen voor de terugtrekking van de Mongolen zijn niet volledig bekend, maar er bestaan ​​talloze plausibele verklaringen.Ongeacht hun redenen hadden de Mongolen zich medio 1242 volledig teruggetrokken uit Centraal-Europa, hoewel ze op dat moment nog steeds militaire operaties in het westen lanceerden, met name de Mongoolse invasie van Anatolië van 1241-1243.De gevolgen van de Mongoolse invasie waren enorm in het koninkrijk Hongarije.De ergste schade werd opgelopen in de vlakten, waar 50-80% van de nederzettingen werd verwoest.De combinatie van bloedbaden gepleegd door de Mongolen, de hongersnoden veroorzaakt door hun foerageergedrag, en de gelijktijdige verwoesting van het platteland door de vluchtende Cumanen resulteerde in een geschat verlies van 15 à 25% van de Hongaarse bevolking, in totaal zo’n 300.000 à 500.000 mensen.De enige plaatsen die stand hielden ondanks de Mongoolse aanvallen waren ongeveer tachtig versterkte plaatsen, waaronder alle weinige stenen kastelen in het koninkrijk.Onder deze plaatsen bevonden zich Esztergom, Székesfehérvár en de aartsabdij van Pannonhalma.Er waren echter relatief weinig plaatsen;een Duitse kroniekschrijver merkte in 1241 op dat Hongarije "bijna geen stad had die werd beschermd door sterke muren of forten", dus de meerderheid van de bewoonde gebieden was uiterst kwetsbaar.