Historicus Winifred Duke beweerde: "... het geaccepteerde idee van de vijfenveertig in de hoofden van de meeste mensen is een vage en pittoreske combinatie van een picknick en een kruistocht ... in de koude realiteit was Charles ongewenst en niet welkom."Moderne commentatoren beweren dat de focus op "Bonnie Prince Charlie" het feit verdoezelt dat veel van degenen die deelnamen aan de Opstand dit deden omdat ze tegen de Unie waren, niet tegen de Hannoveranen;dit nationalistische aspect maakt het onderdeel van een doorlopend politiek idee, niet de laatste daad van een gedoemde zaak en cultuur.Na 1745 veranderde de populaire perceptie van Hooglanders van die van "wyld, wykkd Helandmen", raciaal en cultureel gescheiden van andere Schotten, in leden van een nobel krijgersras.Een eeuw lang vóór 1745 dreef de armoede op het platteland steeds meer mensen ertoe om dienst te nemen in buitenlandse legers, zoals de Nederlandse Schotse Brigade.Hoewel militaire ervaring zelf algemeen was, waren de militaire aspecten van clanschap al vele jaren in verval, de laatste belangrijke strijd tussen clans was Maol Ruadh in augustus 1688. Buitenlandse dienst werd verboden in 1745 en rekrutering voor het Britse leger versnelde naarmate bewust beleid.Victoriaanse keizerlijke bestuurders voerden een beleid om hun rekrutering te concentreren op de zogenaamde 'krijgsrassen', waarbij Hooglanders werden gegroepeerd met Sikhs, Dogras en Gurkha's als degenen die willekeurig werden geïdentificeerd als het delen van militaire deugden.De opkomst en de nasleep ervan is voor veel schrijvers een populair onderwerp geweest;de belangrijkste hiervan was Sir Walter Scott, die in het begin van de 19e eeuw de opstand presenteerde als onderdeel van een gedeelde Unionistische geschiedenis.De held van zijn roman Waverley is een Engelsman die vecht voor de Stuarts, een Hannoveraanse kolonel redt en uiteindelijk een romantische Highland-schoonheid afwijst voor de dochter van een aristocraat uit het Laagland.Scott's verzoening van het Unionisme en de '45 zorgde ervoor dat Cumberland's neef George IV minder dan 70 jaar later werd geschilderd in Highland-kleding en tartans, voorheen symbolen van Jacobitische rebellie.