Rond 10.000 vGT waren de mensen in heel Noord-Amerika relatief goed ingeburgerd.Oorspronkelijk jaagden Paleo-Indianen op megafauna uit de ijstijd, net als mammoeten, maar toen deze uitstierven, wendden mensen zich tot bizons als voedselbron.Naarmate de tijd verstreek, werd het zoeken naar bessen en zaden een belangrijk alternatief voor de jacht.Paleo-indianen in centraal Mexico waren de eersten in Amerika die landbouw bedreven en begonnen rond 8.000 v.Chr. maïs, bonen en pompoen te planten.Uiteindelijk begon de kennis zich naar het noorden te verspreiden.Tegen 3000 vGT werd maïs verbouwd in de valleien van Arizona en New Mexico, gevolgd door primitieve irrigatiesystemen en vroege dorpen van de Hohokam.^[5]Een van de vroegere culturen in de huidige Verenigde Staten was de Clovis-cultuur, die voornamelijk wordt geïdentificeerd door het gebruik van gecanneleerde speerpunten, het Clovis-punt genoemd.Van 9.100 tot 8.850 vGT strekte de cultuur zich uit over een groot deel van Noord-Amerika en verscheen ook in Zuid-Amerika.Artefacten uit deze cultuur werden voor het eerst opgegraven in 1932 nabij Clovis, New Mexico.De Folsom-cultuur was vergelijkbaar, maar wordt gekenmerkt door het gebruik van het Folsom-punt.Een latere migratie, geïdentificeerd door taalkundigen, antropologen en archeologen, vond plaats rond 8.000 v.Chr.Dit omvatte Na-Dene-sprekende volkeren, die tegen 5000 vGT de Pacific Northwest bereikten.Van ^[daaruit] migreerden ze langs de Pacifische kust naar het binnenland en bouwden grote meergezinswoningen in hun dorpen, die in de zomer slechts seizoensgebonden werden gebruikt om te jagen en te vissen, en in de winter om voedselvoorraden te verzamelen.^[7] Een andere groep, de mensen uit de Oshara-traditie, die leefden van 5.500 v.Chr. tot 600 n.Chr., maakten deel uit van het archaïsche zuidwesten.