Mangrai, de 25e koning van Ngoenyang (het huidige Chiang Saen) van de Lavachakkaraj-dynastie, wiens moeder een prinses was van een koninkrijk in Sipsongpanna ("de twaalf naties"), centraliseerde de mueangs van Ngoenyang in een verenigd koninkrijk of mandala en sloot zich aan bij de naburige Phayao-koninkrijk.In 1262 verplaatste Mangrai de hoofdstad van Ngoenyang naar het nieuw opgerichte Chiang Rai, waarbij hij de stad naar zichzelf vernoemde.Mangrai breidde zich vervolgens uit naar het zuiden en onderwierp in 1281 het Mon-koninkrijk Hariphunchai (met als middelpunt het moderne Lamphun). Mangrai verplaatste de hoofdstad verschillende keren.Hij verliet Lamphun vanwege zware overstromingen en dreef rond totdat hij zich in 1286/7 vestigde in Wiang Kum Kam en daar bouwde, waar hij bleef tot 1292, waarna hij verhuisde naar wat Chiang Mai zou worden.Hij stichtte Chiang Mai in 1296 en breidde het uit tot de hoofdstad van Lan Na.De culturele ontwikkeling van het Noord-Thaise volk was al lang geleden begonnen toen opeenvolgende koninkrijken aan Lan Na voorafgingen.Als voortzetting van het koninkrijk Ngoenyang kwam Lan Na in de 15e eeuw sterk genoeg naar voren om te wedijveren met het koninkrijk Ayutthaya, waarmee oorlogen werden gevoerd.Het Lan Na-koninkrijk werd echter verzwakt en werd in 1558 een zijrivier van de Taungoo-dynastie. Lan Na werd geregeerd door opeenvolgende vazalkoningen, hoewel sommigen autonomie genoten.De Birmese overheersing trok zich geleidelijk terug, maar werd vervolgens hervat toen de nieuwe Konbaung-dynastie haar invloed uitbreidde.In 1775 verlieten de Lan Na-leiders de Birmese controle om zich bij Siam aan te sluiten, wat leidde tot de Birmaans-Siamese oorlog (1775-1776).Na de terugtrekking van de Birmese strijdmacht kwam er een einde aan de Birmese controle over Lan Na.Siam, onder koning Taksin van het Thonburi-koninkrijk, kreeg in 1776 de controle over Lan Na. Vanaf dat moment werd Lan Na een zijrivierstaat van Siam onder de daaropvolgende Chakri-dynastie.Gedurende de tweede helft van de 19e eeuw ontmantelde de Siamese staat de onafhankelijkheid van Lan Na en nam deze op in de opkomende Siamese natiestaat.^[29] Vanaf 1874 reorganiseerde de Siamese staat het Lan Na-koninkrijk als Monthon Phayap, onder de directe controle van Siam gebracht.^[30] Het Lan Na-koninkrijk werd feitelijk centraal bestuurd via het Siamese thesaphiban-bestuurssysteem dat in 1899 werd ingesteld. ^[31] In 1909 bestond het Lan Na-koninkrijk niet langer formeel als een onafhankelijke staat, toen Siam de afbakening van zijn grenzen met de Brits en Frans.^[32]