In 1988 werd de democratie in Pakistan hersteld met algemene verkiezingen na de dood van president Zia-ul-Haq.Deze verkiezingen leidden tot de terugkeer van de Pakistaanse Volkspartij (PPP) aan de macht, waarbij Benazir Bhutto de eerste vrouwelijke premier van Pakistan en het eerste vrouwelijke regeringshoofd in een land met een moslimmeerderheid werd.Deze periode, die tot 1999 duurde, werd gekenmerkt door een competitief tweepartijenstelsel, met de centrumrechtse conservatieven onder leiding van Nawaz Sharif en de centrumlinkse socialisten onder Benazir Bhutto.Tijdens haar ambtsperiode loodste Bhutto Pakistan door de laatste fase van de Koude Oorlog , waarbij ze een pro-westers beleid handhaafde vanwege een gedeeld wantrouwen jegens het communisme.Haar regering was getuige van de terugtrekking van de Sovjet- troepen uit Afghanistan .De ontdekking van het Pakistaanse atoombomproject leidde echter tot gespannen relaties met de Verenigde Staten en het opleggen van economische sancties.De regering van Bhutto kreeg ook te maken met uitdagingen in Afghanistan, waarbij een mislukte militaire interventie leidde tot het ontslag van directeuren van de inlichtingendiensten.Ondanks pogingen om de economie nieuw leven in te blazen, waaronder het zevende vijfjarenplan, kende Pakistan stagflatie en werd de regering van Bhutto uiteindelijk ontslagen door de conservatieve president Ghulam Ishaq Khan.