De Polen, een West-Slavische en Lechitische stam, speelden een fundamentele rol in de ontwikkeling van de vroege Poolse staat en vestigden zich vanaf de 6e eeuw in het stroomgebied van de Warta van wat nu de regio Groot-Polen is.Nauw verwant aan andere Slavische groepen zoals de Vistulanen en Mazoviërs, maar ook aan de Tsjechen en Slowaken, speelden ze een cruciale rol in de tribale dynamiek van Midden-Europa.Tegen de 9e eeuw hadden de Polen, onder het opkomende leiderschap van de Piast-dynastie, verschillende West-Slavische groepen ten noorden van Groot-Moravië verenigd en vormden ze de kern van wat het hertogdom Polen zou worden.Deze entiteit evolueerde later naar een meer geformaliseerde staat onder de eerste historisch geverifieerde heerser, Mieszko I (regeerde 960-992), die het grondgebied uitbreidde met regio's als Mazovië, Silezië en de Vistulan-landen van Klein-Polen.De naam "Polen" zelf is afgeleid van de Polen en benadrukt hun centrale rol in de vroege geschiedenis van het land.Archeologische vondsten hebben belangrijke bolwerken van de vroege Poolse staat geïdentificeerd, waaronder:Giecz: van waaruit de Piast-dynastie hun controle uitbreiddePoznań: waarschijnlijk het belangrijkste politieke bolwerkGniezno: vermoedelijk het religieuze centrumOstrów Lednicki: een kleiner fort, strategisch gelegen tussen Poznań en Gniezno.Deze locaties onderstrepen het administratieve en ceremoniële belang van deze locaties in de vroege Poolse staatsvorming.Het Dagome iudex-document, daterend uit de regering van Mieszko, biedt een kijkje in de omvang van Polen aan het einde van de 10e eeuw en beschrijft een staat die zich uitstrekte tussen de rivier de Oder en Rus, en tussen Klein-Polen en de Oostzee.Deze periode markeerde het begin van het historische traject van Polen, dat aanzienlijk werd beïnvloed door de strategische en culturele ontwikkelingen die door de Polen waren geïnitieerd.