De Unie van Lublin van 1569 richtte het Pools-Litouwse Gemenebest op, een federale staat die nauwer verenigd was dan de eerdere politieke regeling tussen Polen en Litouwen.Polen-Litouwen werd een electieve monarchie, waarin de koning werd gekozen door de erfelijke adel.De formele heerschappij van de adel, die verhoudingsgewijs talrijker was dan in andere Europese landen, vormde een vroeg democratisch systeem ("een verfijnde nobele democratie"), in tegenstelling tot de absolute monarchieën die in die tijd in de rest van Europa heersten.Het begin van het Gemenebest viel samen met een periode in de Poolse geschiedenis waarin grote politieke macht werd verworven en vooruitgang in beschaving en welvaart plaatsvond.De Pools-Litouwse Unie werd een invloedrijke deelnemer aan Europese aangelegenheden en een vitale culturele entiteit die de westerse cultuur (met Poolse kenmerken) naar het oosten verspreidde.In de tweede helft van de 16e eeuw en de eerste helft van de 17e eeuw was het Gemenebest een van de grootste en dichtstbevolkte staten in het hedendaagse Europa, met een oppervlakte van bijna een miljoen vierkante kilometer en een bevolking van ongeveer tien miljoen.De economie werd gedomineerd door exportgerichte landbouw.Nationale religieuze tolerantie werd gegarandeerd in de Confederatie van Warschau in 1573.