Het steeds repressievere beleid van de verdelende machten leidde tot verzetsbewegingen in het verdeelde Polen, en in 1830 organiseerden Poolse patriotten de novemberopstand.Deze opstand ontwikkelde zich tot een grootschalige oorlog met Rusland, maar het leiderschap werd overgenomen door Poolse conservatieven die terughoudend waren om het rijk uit te dagen en vijandig stonden tegenover het verbreden van de sociale basis van de onafhankelijkheidsbeweging door middel van maatregelen zoals landhervorming.Ondanks de aanzienlijke middelen die werden gemobiliseerd, leidde een reeks fouten door verschillende opeenvolgende opperbevelhebbers die door de opstandige Poolse nationale regering waren aangesteld, tot de nederlaag van haar troepen door het Russische leger in 1831. Het congres Polen verloor zijn grondwet en leger, maar bleef formeel een afzonderlijke administratieve eenheid. eenheid binnen het Russische rijk.Na de nederlaag van de Novemberopstand emigreerden duizenden voormalige Poolse strijders en andere activisten naar West-Europa.Dit fenomeen, bekend als de Grote Emigratie, domineerde al snel het Poolse politieke en intellectuele leven.Samen met de leiders van de onafhankelijkheidsbeweging omvatte de Poolse gemeenschap in het buitenland de grootste Poolse literaire en artistieke geesten, waaronder de romantische dichters Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Norwid en de componist Frédéric Chopin.In het bezette en onderdrukte Polen zochten sommigen vooruitgang door middel van geweldloos activisme gericht op onderwijs en economie, bekend als organisch werk;anderen organiseerden in samenwerking met de emigrantenkringen samenzweringen en bereidden zich voor op de volgende gewapende opstand.