De burgeroorlog in Myanmar is een aanhoudende burgeroorlog na de langdurige opstanden in Myanmar, die aanzienlijk escaleerden als reactie op de militaire staatsgreep van 2021 en het daaropvolgende gewelddadige optreden tegen anti-staatsgreepprotesten.^[114] In de maanden na de staatsgreep begon de oppositie zich te verenigen rond de regering van nationale eenheid, die een offensief tegen de junta lanceerde.In 2022 had de oppositie een aanzienlijk, maar dunbevolkt gebied in handen.^[115] In veel dorpen en steden verdreven de aanvallen van de junta tienduizenden mensen.Op de tweede verjaardag van de staatsgreep, in februari 2023, gaf de voorzitter van de Staatsraad, Min Aung Hlaing, toe dat hij de stabiele controle over “meer dan een derde” van de townships had verloren.Onafhankelijke waarnemers merken op dat het werkelijke aantal waarschijnlijk veel hoger ligt: ​​slechts 72 van de 330 townships en alle grote bevolkingscentra blijven onder stabiele controle.^[116]Sinds september 2022 zijn 1,3 miljoen mensen intern ontheemd en zijn ruim 13.000 kinderen vermoord.In maart 2023 schatte de VN dat sinds de staatsgreep 17,6 miljoen mensen in Myanmar humanitaire hulp nodig hadden, terwijl 1,6 miljoen mensen intern ontheemd waren en 55.000 civiele gebouwen waren verwoest.UNOCHA zei dat meer dan 40.000 mensen naar de buurlanden vluchtten.^[117]