Ten tijde van Mihailo I was Zeta een župa binnen Duklja en stond ook bekend als Luška župa.Vanaf het einde van de 11e eeuw werd de naam gebruikt om naar heel Duklja te verwijzen, aanvankelijk in het militaire handboek van Kekaumenos, geschreven in de jaren 1080.In de daaropvolgende decennia verving de term Zeta geleidelijk Duklja om de regio aan te duiden.De Servische prins Desa Urošević veroverde Duklja en Travunia in 1148, combineerde de titel van "Prins van Primorje" (de Maritieme) en regeerde samen met zijn broer Uroš II Prvoslav van 1149 tot 1153, en alleen tot 1162. In 1190 regeerde Grand Župan van Rascia en Stefan Nemanja's zoon, Vukan II, beweerde zijn recht op Zeta.In 1219 volgde Đorđe Nemanjić Vukan op.Hij werd opgevolgd door zijn tweede oudste zoon, Uroš I, die het klooster 'Uspenje Bogorodice' in Morača bouwde.Tussen 1276 en 1309 werd Zeta geregeerd door koningin Jelena, weduwe van de Servische koning Uroš I. Ze herstelde ongeveer 50 kloosters in de regio, met name Saint Srđ en Vakh aan de rivier de Bojana.Van 1309 tot 1321 werd Zeta mede geregeerd door de oudste zoon van koning Milutin, de jonge koning Stefan Uroš III Dečanski.Op dezelfde manier regeerde Stefans jonge zoon Stefan Dušan Uroš IV Nemanjić, de toekomstige Servische koning en keizer, van 1321 tot 1331 samen met zijn vader over Zeta.Dušan de Machtige werd in 1331 tot keizer gekroond en regeerde tot aan zijn dood in 1355. Žarko bezette de regio Beneden-Zeta: hij wordt vermeld in archieven uit 1356, toen hij een aantal handelaren uit Dubrovnik, niet ver van Sveti Srđ aan het Skadarmeer, overviel.Zeta zelf werd vastgehouden door de weduwe van Dušan, Jelena, die op dat moment in Serres was waar ze haar hofhouding had.Het jaar daarop, in juni, wordt Žarko staatsburger van de Republiek Venetië , waar hij bekend stond als "baronheer van de Servische koning, met bezittingen in de Zeta-regio en Bojana van de maritieme".Đuraš Ilijić was "hoofd" (Kefalija, van het Griekse Kephale) van Opper-Zeta tot aan zijn moord in 1362.