De Cartesiaanse verwijst naar de Franse wiskundige en filosoof René Descartes, die dit idee in 1637 publiceerde terwijl hij in Nederland woonde.Het werd onafhankelijk ontdekt door Pierre de Fermat, die ook in drie dimensies werkte, hoewel Fermat de ontdekking niet publiceerde.^[109] De Franse geestelijke Nicole Oresme gebruikte constructies vergelijkbaar met Cartesiaanse coördinaten ruim voor de tijd van Descartes en Fermat.^[110]Zowel Descartes als Fermat gebruikten een enkele as in hun behandelingen en hebben een variabele lengte gemeten ten opzichte van deze as.Het concept van het gebruik van een paar bijlen werd later geïntroduceerd, nadat Descartes' La Géométrie in 1649 in het Latijn was vertaald door Frans van Schooten en zijn studenten.Deze commentatoren introduceerden verschillende concepten terwijl ze probeerden de ideeën in het werk van Descartes te verduidelijken.^[111]De ontwikkeling van het Cartesiaanse coördinatensysteem zou een fundamentele rol spelen in de ontwikkeling van de calculus door Isaac Newton en Gottfried Wilhelm Leibniz.^[112] De beschrijving met twee coördinaten van het vlak werd later veralgemeend tot het concept van vectorruimten.^[113]Sinds Descartes zijn er veel andere coördinatensystemen ontwikkeld, zoals de poolcoördinaten voor het vlak en de bolvormige en cilindrische coördinaten voor de driedimensionale ruimte.