Tweede Libanonoorlog

De Libanonoorlog van 2006, ook wel bekend als de Tweede Libanonoorlog, was een 34 dagen durend militair conflict waarbij paramilitaire troepen van Hezbollah en de Israel Defense Forces (IDF) betrokken waren.Het vond plaats in Libanon, Noord-Israël en de Golanhoogvlakte, beginnend op 12 juli 2006 en eindigend met een door de Verenigde Naties bemiddeld staakt-het-vuren op 14 augustus 2006. Het formele einde van het conflict werd gekenmerkt doordat Israël zijn zeeblokkade tegen Libanon ophief. 8 september 2006. De oorlog wordt soms gezien als de eerste ronde van het proxy-conflict tussen Iran en Israël, vanwege de aanzienlijke Iraanse steun voor Hezbollah.^[234]De oorlog begon met een grensoverschrijdende aanval van Hezbollah op 12 juli 2006. Hezbollah viel Israëlische grenssteden aan en lokte twee Israëlische Humvees in een hinderlaag, waarbij drie soldaten omkwamen en twee werden ontvoerd.^[235] Dit incident werd gevolgd door een mislukte Israëlische reddingspoging, waarbij nog meer Israëlische slachtoffers vielen.Hezbollah eiste de vrijlating van Libanese gevangenen in Israël in ruil voor de ontvoerde soldaten, een eis die Israël weigerde.Als reactie daarop voerde Israël luchtaanvallen en artillerievuur uit op doelen in Libanon, waaronder de internationale luchthaven Rafic Hariri in Beiroet, en startte een grondinvasie in Zuid-Libanon, vergezeld van een lucht- en zeeblokkade.Hezbollah nam wraak met raketaanvallen op Noord-Israël en voerde een guerrillaoorlog.Er wordt aangenomen dat het conflict tussen de 1.191 en 1.300 Libanezen heeft gedood, ^[236] en 165 Israëliërs.^[237] Het heeft de Libanese civiele infrastructuur ernstig beschadigd en ongeveer een miljoen Libanezen ^[238] en 300.000 à 500.000 Israëli's ontheemd.^[239]Resolutie 1701 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (UNSCR 1701), gericht op het beëindigen van de vijandelijkheden, werd op 11 augustus 2006 unaniem goedgekeurd en later aanvaard door zowel de Libanese als de Israëlische regering.De resolutie riep op tot de ontwapening van Hezbollah, de terugtrekking van de IDF uit Libanon, en de inzet van de Libanese strijdkrachten en een uitgebreide VN-interimmacht in Libanon (UNIFIL) in het zuiden.Het Libanese leger begon op 17 augustus 2006 met zijn inzet in Zuid-Libanon en de Israëlische blokkade werd op 8 september 2006 opgeheven. Op 1 oktober 2006 hadden de meeste Israëlische troepen zich teruggetrokken, hoewel sommigen in het dorp Ghajar bleven.Ondanks Resolutie 1701 van de VN-Veiligheidsraad hebben noch de Libanese regering, noch UNIFIL Hezbollah ontwapend.Het conflict werd door Hezbollah opgeëist als een “goddelijke overwinning”, ^[240] terwijl Israël het als een mislukking en een gemiste kans beschouwde.^[241]