De Iraakse opstand, die eind 2011 opnieuw oplaaide na het einde van de oorlog in Irak en de terugtrekking van de Amerikaanse troepen, markeerde een periode van intense conflicten waarbij de centrale regering en verschillende sektarische groepen in Irak betrokken waren.Deze opstand was een directe voortzetting van de instabiliteit na de door de VS geleide invasie van 2003.Soennitische militante groepen intensiveerden hun aanvallen, vooral gericht tegen de sjiitische meerderheid, om de geloofwaardigheid van de door sjiieten geleide regering te ondermijnen en haar vermogen om de veiligheid na de terugtrekking van de coalitie in stand te houden.^[68] De Syrische burgeroorlog, die in 2011 begon, had een verdere invloed op de opstand.Talrijke Iraakse soennitische en sjiitische militanten sloten zich aan bij de tegengestelde partijen in Syrië, waardoor de sektarische spanningen in Irak werden verergerd.^[69]De situatie escaleerde in 2014 toen Islamitische Staat in Irak en Syrië (ISIS) Mosul en belangrijke gebieden in Noord-Irak veroverde.ISIS, een salafistische jihadistische militante groepering, hangt een fundamentalistische interpretatie van de soennitische islam aan en streeft naar de oprichting van een kalifaat.Het kreeg in 2014 mondiale aandacht tijdens het offensief in West-Irak en de daaropvolgende verovering van Mosul.Het bloedbad in Sinjar, uitgevoerd door ISIS, bracht de brutaliteit van de groep nog eens extra onder de aandacht.^[70] Het conflict in Irak ging dus samen met de Syrische burgeroorlog, waardoor een uitgebreidere en dodelijkere crisis ontstond.