De vroege neolithische menselijke bewoning van Mesopotamië is, net als de voorgaande epipaleolithische periode, beperkt tot de uitlopers van het Taurus- en Zagrosgebergte en de bovenloop van de valleien van de Tigris en de Eufraat. BCE) zag de introductie van de landbouw, terwijl het oudste bewijs voor de domesticatie van dieren dateert uit de overgang van de PPNA naar het Pre-Pottery Neolithicum B (PPNB, 8700–6800 BCE) aan het einde van het 9e millennium voor Christus.Deze periode, die vooral gericht was op de Mesopotamische regio – de bakermat van de beschaving – was getuige van de opkomst van de landbouw, de jacht op vrij wild en unieke begrafenisgebruiken waarbij lichamen onder de vloer van woningen werden begraven.^[1]Landbouw was de hoeksteen van het pre-aardewerk neolithicum Mesopotamië.De domesticatie van planten als tarwe en gerst, gekoppeld aan de teelt van verschillende gewassen, leidde tot de vestiging van permanente nederzettingen.Deze overgang is gedocumenteerd op locaties als Abu Hureyra en Mureybet, die nog steeds bezet waren vanaf de Natufische put tot in de PPNB.^[2] De tot dusver vroegste monumentale sculpturen en ronde stenen gebouwen uit Göbekli Tepe in het zuidoosten van Turkije dateren uit de PPNA/Early PPNB en vertegenwoordigen, volgens de opgraver, de gezamenlijke inspanningen van een grote gemeenschap van jager-verzamelaars.^[3]Jericho, een van de belangrijkste nederzettingen uit de Pre-Pottery Neolithic A (PPNA)-periode, wordt rond 9.000 v.Chr. beschouwd als de eerste stad ter wereld.^[4] Het huisvestte een bevolking van 2.000 tot 3.000 mensen, beschermd door een grote stenen muur en toren.Er wordt gedebatteerd over het doel van de muur, aangezien er geen duidelijk bewijs is van aanzienlijke oorlogsvoering in deze periode.^[5] Sommige theorieën suggereren dat de muur werd gebouwd om de waardevolle zoutbronnen van Jericho te beschermen.^[6] Een andere theorie stelt dat de toren tijdens de zomerzonnewende op één lijn lag met de schaduw van de nabijgelegen berg, wat de macht symboliseerde en de heersende hiërarchie van de stad ondersteunde.^[7]