Het Oud-Babylonische rijk, dat bloeide van ongeveer 1894 tot 1595 v.Chr., markeert een transformatief tijdperk in de Mesopotamische geschiedenis.Deze periode wordt met name bepaald door de opkomst en heerschappij van Hammurabi, een van de meest legendarische heersers uit de geschiedenis, die de troon besteeg in 1792 vGT (of 1728 vGT in korte chronologie).Hammurabi's regering, die duurde tot 1750 vGT (of 1686 vGT), was een tijd van aanzienlijke expansie en culturele bloei voor Babylon.Een van Hammurabi's eerste en meest impactvolle acties was de bevrijding van Babylon van de Elamitische overheersing.Deze overwinning was niet alleen een militaire triomf, maar ook een cruciale stap in het consolideren van Babylons onafhankelijkheid en het voorbereiden van de opkomst van Babylon als regionale macht.Onder zijn bewind onderging Babylon een uitgebreide stedelijke ontwikkeling, waarbij het transformeerde van een kleine stad in een belangrijke stad, wat een indicatie is van het groeiende belang en de groeiende invloed ervan in de regio.De militaire campagnes van Hammurabi waren cruciaal bij het vormgeven van het Oud-Babylonische rijk.Zijn veroveringen strekten zich uit over het zuiden van Mesopotamië en omvatten belangrijke steden als Isin, Larsa, Eshnunna, Kish, Lagash, Nippur, Borsippa, Ur, Uruk, Umma, Adab, Sippar, Rapiqum en Eridu.Deze overwinningen breidden niet alleen het grondgebied van Babylon uit, maar brachten ook stabiliteit in een regio die voorheen gefragmenteerd was in een lappendeken van kleine staten.Naast militaire veroveringen staat Hammurabi bekend om zijn juridische code, de Code van Hammurabi, een baanbrekende verzameling wetten die toekomstige rechtssystemen hebben beïnvloed.Deze code, ontdekt in 1901 in Susa en nu gehuisvest in het Louvre, is een van de oudste ontcijferde geschriften van aanzienlijke lengte ter wereld.Het toonde geavanceerd juridisch denken en de nadruk op rechtvaardigheid en eerlijkheid in de Babylonische samenleving.Het Oud-Babylonische rijk onder Hammurabi kende ook belangrijke culturele en religieuze ontwikkelingen.Hammurabi speelde een sleutelrol bij het verheffen van de god Marduk, waardoor hij oppermachtig werd in het pantheon van zuidelijk Mesopotamië.Deze religieuze verschuiving versterkte Babylons status als cultureel en spiritueel centrum in de antieke wereld nog verder.De welvaart van het rijk nam echter af na de dood van Hammurabi.Zijn opvolger, Samsu-iluna (1749–1712 vGT), stond voor aanzienlijke uitdagingen, waaronder het verlies van zuidelijk Mesopotamië aan de inheemse Akkadisch sprekende Sealand-dynastie.De daaropvolgende heersers hadden moeite om de integriteit en invloed van het rijk te behouden.Het verval van het Oud-Babylonische rijk culmineerde in de Hettitische plundering van Babylon in 1595 vGT, onder leiding van koning Mursili I. Deze gebeurtenis markeerde niet alleen het einde van de Amoritische dynastie in Babylon, maar veranderde ook aanzienlijk het geopolitieke landschap van het oude Nabije Oosten.De Hettieten kregen echter geen langdurige controle over Babylon, en door hun terugtrekking kon de Kassietendynastie aan de macht komen, wat het einde van de Oud-Babylonische periode en het begin van een nieuw hoofdstuk in de Mesopotamische geschiedenis betekende.