De Derde Dynastie van Ur, die de Akkad-dynastie opvolgde, markeerde een belangrijke periode in de Mesopotamische geschiedenis.Na de val van de Akkad-dynastie volgde een periode van onduidelijkheid, gekenmerkt door een gebrek aan documentatie en artefacten, afgezien van één voor Dudu van Akkad.Dit tijdperk zag de opkomst van de Gutiaanse indringers, wier heerschappij tussen de 25 en 124 jaar duurde, afhankelijk van de bronnen, wat leidde tot een achteruitgang in de landbouw en het bijhouden van gegevens, en culmineerde in hongersnood en hoge graanprijzen.Utu-hengal van Uruk maakte een einde aan de Gutiaanse heerschappij en werd opgevolgd door Ur-Nammu, de stichter van de Ur III-dynastie, waarschijnlijk nadat hij als gouverneur van Utu-hengal had gediend.Ur-Nammu kreeg bekendheid door het verslaan van de heerser van Lagash en stond bekend om het creëren van de Code van Ur-Nammu, een vroeg Mesopotamisch wetboek.Aanzienlijke vooruitgang vond plaats onder koning Shulgi, die het bestuur centraliseerde, processen standaardiseerde en het grondgebied van het rijk uitbreidde, inclusief de verovering van Susa en het onderwerpen van de Elamitische koning Kutik-Inshushinak.^[17] De Ur III-dynastie breidde zijn grondgebied aanzienlijk uit, dat zich uitstrekte van het zuidoosten van Anatolië tot de Perzische Golf, waarbij de oorlogsbuit vooral ten goede kwam aan de koningen en tempels van Ur.^[18]De Ur III-dynastie kwam regelmatig in botsing met de hooglandstammen van het Zagrosgebergte, zoals de Simurrum en Lullubi, en ook met Elam.^{[Tegelijkertijd bestonden]} in de Mari-regio Semitische militaire heersers, bekend als Shakkanakkus, zoals Puzur-Ishtar, naast de Ur III-dynastie of gingen ze enigszins vooraf.^[20]Het verval van de dynastie begon onder Ibbi-Sin, die faalde in zijn militaire campagnes tegen Elam.In 2004/1940 vGT veroverden Elamieten, verbonden met Susa en geleid door Kindattu van de Shimashki-dynastie, Ur en Ibbi-Sin, wat het einde markeerde van de Ur III-dynastie.De Elamieten bezetten het koninkrijk vervolgens 21 jaar lang.Na Ur III viel de regio onder de invloed van de Amorieten, wat leidde tot de Isin-Larsa-periode.De Amorieten, oorspronkelijk nomadische stammen uit de noordelijke Levant, adopteerden geleidelijk de landbouw en vestigden onafhankelijke dynastieën in verschillende Mesopotamische steden, waaronder Isin, Larsa en later Babylon.