Een steeds populairder wordende niet-trinitaire christologische doctrine die zich vanaf de 4e eeuw door het Romeinse Rijk verspreidde, was het Arianisme, gesticht door de christelijke presbyter Arius uit Alexandrië,Egypte , die leerde dat Jezus Christus een schepsel is dat verschilt van en ondergeschikt is aan God de Vader.De Ariaanse theologie stelt dat Jezus Christus de Zoon van God is, die door God de Vader werd verwekt, met het verschil dat de Zoon van God niet altijd bestond, maar binnen de tijd door God de Vader werd verwekt, en daarom was Jezus niet even eeuwig met God. de vader.Hoewel de Ariaanse doctrine als ketterij werd veroordeeld en uiteindelijk werd geëlimineerd door de staatskerk van het Romeinse rijk, bleef ze enige tijd ondergronds populair.Aan het einde van de 4e eeuw werd Ulfilas, een Romeinse Ariaanse bisschop, aangesteld als de eerste christelijke missionaris voor de Goten, de Germaanse volkeren in een groot deel van Europa aan de grenzen van en binnen het Romeinse rijk.Ulfilas verspreidde het Ariaanse christendom onder de Goten, waardoor het geloof onder veel van de Germaanse stammen stevig werd gevestigd, waardoor ze cultureel en religieus onderscheiden bleven van de Chalcedonische christenen.