De Song-dynastie was een keizerlijke dynastie van China die begon in 960 en duurde tot 1279. De dynastie werd gesticht door keizer Taizu van Song na zijn usurpatie van de troon van de latere Zhou, waarmee een einde kwam aan de periode van de Vijf Dynastieën en de Tien Koninkrijken.De Song kwam vaak in conflict met de gelijktijdige Liao-, West-Xia- en Jin-dynastieën in Noord-China.De dynastie is verdeeld in twee perioden: Noordelijke Song en Zuidelijke Song.Tijdens het Noordelijke Song (960–1127) lag de hoofdstad in de noordelijke stad Bianjing (nu Kaifeng) en controleerde de dynastie het grootste deel van wat nu Oost-China is.De Zuidelijke Song (1127–1279) verwijst naar de periode nadat de Song de controle over zijn noordelijke helft verloor aan de door Jurchen geleide Jin-dynastie in de Jin-Song-oorlogen.Op dat moment trok het Song-hof zich terug ten zuiden van de Yangtze en vestigde zijn hoofdstad in Lin'an (nu Hangzhou).Hoewel de Song-dynastie de controle over de traditionele Chinese kernlanden rond de Gele Rivier had verloren, telde het Zuidelijke Song-rijk een grote bevolking en productieve landbouwgrond, waardoor een robuuste economie in stand werd gehouden.In 1234 werd de Jin-dynastie veroverd door de Mongolen, die de controle over Noord-China overnamen en ongemakkelijke betrekkingen onderhielden met de Zuidelijke Song.Technologie, wetenschap, filosofie, wiskunde en techniek bloeiden tijdens het Song-tijdperk.De Song-dynastie was de eerste in de wereldgeschiedenis die bankbiljetten of echt papiergeld uitgaf en de eerste Chinese regering die een permanent staande marine oprichtte.Deze dynastie zag de eerste geregistreerde chemische formule van buskruit, de uitvinding van buskruitwapens zoals vuurpijlen, bommen en de vuurlans.Het zag ook de eerste onderscheiding van het ware noorden met behulp van een kompas, de eerste geregistreerde beschrijving van het pondslot en verbeterde ontwerpen van astronomische klokken.Economisch gezien was de Song-dynastie ongeëvenaard met een bruto binnenlands product dat drie keer groter was dan dat van Europa in de 12e eeuw.De Chinese bevolking verdubbelde tussen de 10e en 11e eeuw in omvang.Deze groei werd mogelijk gemaakt door de uitgebreide rijstteelt, het gebruik van vroegrijpe rijst uit Zuidoost- en Zuid-Azië en de productie van wijdverbreide voedseloverschotten.Deze dramatische bevolkingsgroei veroorzaakte een economische revolutie in het premoderne China.De uitbreiding van de bevolking, de groei van steden en de opkomst van een nationale economie leidden tot de geleidelijke terugtrekking van de centrale overheid uit directe betrokkenheid bij economische zaken.De lagere adel nam een ​​grotere rol op zich in het lokale bestuur en de zaken.Het sociale leven tijdens de Song was levendig.Burgers kwamen bijeen om kostbare kunstwerken te bekijken en te verhandelen, de bevolking mengde zich op openbare festivals en privéclubs, en steden hadden levendige uitgaansgelegenheden.De verspreiding van literatuur en kennis werd versterkt door de snelle uitbreiding van de houtsnededruk en de 11e-eeuwse uitvinding van de losse letters.Filosofen als Cheng Yi en Zhu Xi hebben het confucianisme nieuw leven ingeblazen met nieuw commentaar, doordrenkt met boeddhistische idealen, en benadrukten een nieuwe organisatie van klassieke teksten die de doctrine van het neo-confucianisme vestigden.Hoewel er al sinds de Sui-dynastie ambtelijke examens bestonden, werden ze in de Song-periode veel prominenter.Ambtenaren die aan de macht kwamen via imperiale toetsing leidden tot een verschuiving van een militair-aristocratische elite naar een geleerde-bureaucratische elite.