Een decennium van conflicten volgde op de dood van Jayavarman V. Drie koningen regeerden gelijktijdig als tegenstanders van elkaar totdat Suryavarman I (regeerde van 1006–1050) de troon besteeg door de hoofdstad Angkor in te nemen.^[24] Zijn heerschappij werd gekenmerkt door herhaalde pogingen van zijn tegenstanders om hem omver te werpen en door militaire conflicten met naburige koninkrijken.^[26] Suryavarman I knoopte al vroeg in zijn bewind diplomatieke betrekkingen aan met de Chola-dynastie in Zuid-India.^[27] In het eerste decennium van de 11e eeuw kwam Kambuja in conflict met het koninkrijk Tambralinga op het Maleisische schiereiland .^[26] Nadat hij verschillende invasies van zijn vijanden had overleefd, vroeg Suryavarman hulp aan de machtige Chola-keizer Rajendra I tegen Tambralinga.^[26] Nadat hij hoorde van Suryavarmans alliantie met Chola, vroeg Tambralinga om hulp van de Srivijaya-koning Sangrama Vijayatungavarman.^[26] Dit leidde er uiteindelijk toe dat Chola in conflict kwam met Srivijaya.De oorlog eindigde met een overwinning voor Chola en Kambuja, en grote verliezen voor Srivijaya en Tambralinga.^[26] De twee allianties hadden religieuze nuances, aangezien Chola en Kambuja hindoeïstische Shaivite waren, terwijl Tambralinga en Srivijaya Mahayana-boeddhistisch waren.Er zijn aanwijzingen dat Suryavarman I voor of na de oorlog een strijdwagen aan Rajendra I schonk om mogelijk de handel of een alliantie te vergemakkelijken.^[24]