Ottomaans Bulgarije

In 1323 veroverden de Ottomanen Tarnovo, de hoofdstad van het Tweede Bulgaarse rijk , na een belegering van drie maanden.In 1326 viel de Vidin Tsardom na de nederlaag van een christelijke kruistocht in de Slag bij Nicopolis.Hiermee onderwierpen en bezetten de Ottomanen eindelijk Bulgarije.^[32] Een Pools-Hongaarse kruistocht onder bevel van Władysław III van Polen trachtte in 1444 Bulgarije en de Balkan te bevrijden, maar de Turken kwamen als overwinnaar uit de strijd van Varna.De nieuwe autoriteiten ontmantelden Bulgaarse instellingen en voegden de afzonderlijke Bulgaarse Kerk samen tot het Oecumenisch Patriarchaat in Constantinopel (hoewel een klein, autocefaal Bulgaars aartsbisdom Ohrid bleef bestaan ​​tot januari 1767).De Turkse autoriteiten vernietigden de meeste middeleeuwse Bulgaarse forten om opstanden te voorkomen.Grote steden en de gebieden waar de Ottomaanse macht de boventoon voerde, bleven tot de 19e eeuw ernstig ontvolkt.^[33]De Ottomanen eisten normaal gesproken niet dat de christenen moslim werden.Niettemin waren er veel gevallen van gedwongen individuele of massale islamisering, vooral in de Rhodopes.Bulgaren die zich tot de islam bekeerden, de Pomaks, behielden de Bulgaarse taal, kleding en enkele gebruiken die verenigbaar waren met de islam.^[32]Het Ottomaanse systeem begon tegen de 17e eeuw in verval te raken en was aan het einde van de 18e bijna ingestort.De centrale overheid verzwakte in de loop van de decennia en dit had een aantal lokale Ottomaanse houders van grote landgoederen in staat gesteld om persoonlijk overwicht over afzonderlijke regio's te vestigen.^[34] Tijdens de laatste twee decennia van de 18e en de eerste decennia van de 19e eeuw loste het Balkan-schiereiland op in virtuele anarchie.^[32]De Bulgaarse traditie noemt deze periode de kurdjaliistvo: gewapende bendes Turken genaamd kurdjalii plaagden het gebied.In veel regio's vluchtten duizenden boeren van het platteland naar lokale steden of (vaker) naar de heuvels of bossen;sommigen vluchtten zelfs over de Donau naar Moldavië, Walachije of Zuid-Rusland.Het ^[verval] van de Ottomaanse autoriteiten zorgde ook voor een geleidelijke heropleving van de Bulgaarse cultuur, die een sleutelcomponent werd in de ideologie van nationale bevrijding.In bepaalde gebieden verbeterden de omstandigheden in de 19e eeuw geleidelijk.Sommige steden - zoals Gabrovo, Tryavna, Karlovo, Koprivshtitsa, Lovech, Skopie - bloeiden.De Bulgaarse boeren bezaten feitelijk hun land, hoewel het officieel aan de sultan toebehoorde.De 19e eeuw bracht ook verbeterde communicatie, transport en handel.De eerste fabriek in de Bulgaarse landen werd geopend in Sliven in 1834 en het eerste spoorwegsysteem begon te rijden (tussen Rousse en Varna) in 1865.