Op de avond van 25 maart 1971 hield sjeik Mujibur Rahman, de leider van de Awami League (AL), een ontmoeting met belangrijke Bengaalse nationalistische leiders, waaronder Tajuddin Ahmad en kolonel MAG Osmani, in zijn woonplaats in Dhanmondi, Dhaka.Ze ontvingen informatie van Bengaalse insiders in het leger over een dreigend optreden van de Pakistaanse strijdkrachten.Terwijl sommige leiders er bij Mujib op aandrongen de onafhankelijkheid uit te roepen, aarzelde hij, uit angst voor beschuldigingen van verraad.Tajuddin Ahmad had zelfs opnameapparatuur meegenomen om een ​​onafhankelijkheidsverklaring vast te leggen, maar Mujib, die hoopte op een onderhandelde oplossing met West-Pakistan en de mogelijkheid om premier van een verenigd Pakistan te worden, zag ervan af een dergelijke verklaring af te leggen.In plaats daarvan droeg Mujib hoge figuren op om voor veiligheid naar India te vluchten, maar hij koos ervoor zelf in Dhaka te blijven.Diezelfde nacht startten de Pakistaanse strijdkrachten Operatie Searchlight in Dhaka, de hoofdstad van Oost-Pakistan.Bij deze operatie werden tanks en troepen ingezet, die naar verluidt studenten en intellectuelen aan de Universiteit van Dhaka hadden afgeslacht en burgers in andere delen van de stad hadden aangevallen.De operatie was bedoeld om het verzet van de politie en de East Pakistan Rifles te onderdrukken, waardoor wijdverbreide verwoestingen en chaos in de grote steden ontstonden.Op 26 maart 1971 werd Mujibs oproep tot verzet via de radio uitgezonden.MA Hannan, de secretaris van de Awami League in Chittagong, las de verklaring om 14.30 uur en 19.40 uur voor vanaf een radiostation in Chittagong.Deze uitzending markeerde een cruciaal moment in de strijd voor de onafhankelijkheid van Bangladesh.Tegenwoordig is Bangladesh een soeverein en onafhankelijk land.Op donderdagavond [25 maart 1971] vielen de strijdkrachten van West-Pakistan plotseling de politiekazerne in Razarbagh en het EPR-hoofdkwartier in Pilkhana in Dhaka aan.In de stad Dhaka en andere plaatsen in Bangladesh zijn veel onschuldige en ongewapende mensen vermoord.Er zijn gewelddadige botsingen gaande tussen EPR en de politie enerzijds en de strijdkrachten van Pakistan anderzijds.De Bengalen strijden met grote moed tegen de vijand voor een onafhankelijk Bangladesh.Moge Allah ons helpen in onze strijd voor vrijheid.Vreugde Bangla.Op 27 maart 1971 zond majoor Ziaur Rahman de boodschap van Mujib uit in het Engels, opgesteld door Abul Kashem Khan.In het bericht van Zia stond het volgende.Dit is Swadhin Bangla Betar Kendra.Ik, majoor Ziaur Rahman, verklaar hierbij namens Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman dat de onafhankelijke Volksrepubliek Bangladesh is opgericht.Ik roep alle Bengalen op om in opstand te komen tegen de aanval van het West-Pakistaanse leger.We zullen tot het laatst vechten om ons moederland te bevrijden.Bij de genade van Allah is de overwinning voor ons.Op 10 april 1971 vaardigde de Voorlopige Regering van Bangladesh de Onafhankelijkheidsverklaring uit, waarin Mujib's oorspronkelijke onafhankelijkheidsverklaring werd bevestigd.De proclamatie omvatte ook voor het eerst de term Bangabandhu in een juridisch instrument.In de proclamatie stond het volgende.Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman, de onbetwiste leider van de 75 miljoen inwoners van Bangladesh, heeft, ter vervulling van het legitieme recht op zelfbeschikking van het volk van Bangladesh, op 26 maart 1971 in Dacca naar behoren een onafhankelijkheidsverklaring afgelegd en er bij de bevolking op aangedrongen van Bangladesh om de eer en integriteit van Bangladesh te verdedigen.Volgens AK Khandker, die tijdens de Bevrijdingsoorlog plaatsvervangend stafchef van de strijdkrachten van Bangladesh was;Sjeik Mujib vermeed een radio-uitzending uit angst dat deze tijdens zijn proces zou kunnen worden gebruikt als bewijs van verraad door het Pakistaanse leger tegen hem.Deze opvatting wordt ook ondersteund in een boek geschreven door de dochter van Tajuddin Ahmed.