Ziaur Rahman, vaak Zia genoemd, nam het presidentschap van Bangladesh op zich in een periode vol grote uitdagingen.Het land kampte met een lage productiviteit, een verwoestende hongersnood in 1974, trage economische groei, wijdverbreide corruptie en een politiek onstabiele sfeer na de moord op sjeik Mujibur Rahman.Deze onrust werd nog verergerd door daaropvolgende militaire tegencoups.Ondanks deze obstakels wordt Zia herinnerd vanwege zijn effectieve bestuur en pragmatische beleid dat het economische herstel van Bangladesh heeft gestimuleerd.Zijn ambtstermijn werd gekenmerkt door een liberalisering van de handel en het aanmoedigen van investeringen in de particuliere sector.Een opmerkelijke prestatie was de start van de export van mankracht naar landen in het Midden-Oosten, waardoor de buitenlandse overmakingen van Bangladesh aanzienlijk werden gestimuleerd en de plattelandseconomie werd getransformeerd.Onder zijn leiding betrad Bangladesh ook de sector confectiekleding, waarbij hij profiteerde van het multivezelverdrag.Deze industrie is nu goed voor 84% van de totale export van Bangladesh.Bovendien steeg het aandeel van douanerechten en omzetbelasting in de totale belastinginkomsten van 39% in 1974 naar 64% in 1979, wat wijst op een aanzienlijke toename van de economische activiteiten.^[29] De landbouw bloeide tijdens het presidentschap van Zia, waarbij de productie binnen vijf jaar twee tot drie keer zo groot werd.Met name in 1979 werd jute voor het eerst in de geschiedenis van het onafhankelijke Bangladesh winstgevend.^[30]Zia's leiderschap werd uitgedaagd door meerdere dodelijke staatsgrepen binnen het leger van Bangladesh, die hij met geweld onderdrukte.Op elke poging tot staatsgreep volgden geheime processen volgens de militaire wet.Zijn fortuin raakte echter op 30 mei 1981, toen hij werd vermoord door militair personeel in het Chittagong Circuit House.Zia kreeg op 2 juni 1981 in Dhaka een staatsbegrafenis, bijgewoond door honderdduizenden mensen, waarmee het een van de grootste begrafenissen in de wereldgeschiedenis werd genoemd.Zijn nalatenschap is een mix van economische revitalisering en politieke instabiliteit, met aanzienlijke bijdragen aan de ontwikkeling van Bangladesh en een ambtstermijn die wordt ontsierd door militaire onrust.