In de aanloop naar de geplande verkiezingen van 22 januari 2007 kende Bangladesh aanzienlijke politieke onrust en controverses na het einde van de regering van Khaleda Zia in oktober 2006. De overgangsperiode kende protesten, stakingen en geweld, resulterend in 40 doden als gevolg van onzekerheden over de leiding van de overgangsregering, die door de Awami Liga ervan wordt beschuldigd de BNP te bevoordelen.Pogingen van presidentieel adviseur Mukhlesur Rahman Chowdhury om alle partijen bij elkaar te brengen voor de verkiezingen werden verstoord toen de Grand Alliance haar kandidaten terugtrok en de publicatie van kiezerslijsten eiste.De situatie escaleerde toen president Iajuddin Ahmed de noodtoestand afkondigde en aftrad als hoofdadviseur, en Fakhruddin Ahmed in zijn plaats benoemde.Deze stap schortte feitelijk de politieke activiteiten op.De nieuwe door het leger gesteunde regering startte begin 2007 corruptiezaken tegen leiders van beide grote politieke partijen, waaronder aanklachten tegen de zonen van Khaleda Zia, sjeik Hasina, en Zia zelf. Er waren pogingen van hoge militaire functionarissen om Hasina en Zia van de politiek uit te sluiten.De lopende regering richtte zich ook op het versterken van de anti-corruptiecommissie en de verkiezingscommissie van Bangladesh.In augustus 2007 brak er geweld uit op de Universiteit van Dhaka, waarbij studenten in botsing kwamen met het leger van Bangladesh, wat leidde tot wijdverbreide protesten.De agressieve reactie van de regering, waaronder aanvallen op studenten en docenten, leidde tot verdere demonstraties.Het leger gaf uiteindelijk toe aan enkele eisen, waaronder de verwijdering van een legerkamp van de universiteitscampus, maar de noodtoestand en de politieke spanningen bleven voortduren.