Slag bij Morbihan

Eindelijk zeilde de Romeinse vloot en ontmoette de Venetiaanse vloot voor de kust van Bretagne in de Golf van Morbihan.Ze waren verwikkeld in een gevecht dat duurde van 's morgens vroeg tot zonsondergang.Op papier leek de Veneti de superieure vloot te hebben.De stevige eikenhouten balkconstructie van hun schepen betekende dat ze in feite immuun waren voor rammen, en hun opvallende uiterlijk beschermde hun inzittenden tegen projectielen.De Veneti hadden zo'n 220 schepen, hoewel Gilliver opmerkt dat velen waarschijnlijk niet veel meer waren dan vissersboten.Caesar heeft het aantal Romeinse schepen niet vermeld.De Romeinen hadden één voordeel: enterhaken.Hierdoor konden ze het tuigage en de zeilen van de Venetiaanse schepen versnipperen die dichtbij genoeg kwamen waardoor ze onbruikbaar werden.Met de haken konden ze ook schepen dicht genoeg bij elkaar trekken om aan boord te gaan.De Veneti realiseerden zich dat de enterhaken een existentiële bedreiging vormden en trokken zich terug.De wind ging echter liggen en de Romeinse vloot (die niet afhankelijk was van zeilen) kon de achterstand inhalen.De Romeinen konden nu hun superieure soldaten gebruiken om massaal aan boord van schepen te gaan en de Galliërs op hun gemak te overweldigen.Net zoals de Romeinen de superieure strijdkrachten van Carthago in de Eerste Punische Oorlog hadden verslagen door het corvus-instapapparaat te gebruiken, stelde een eenvoudig technologisch voordeel - de enterhaak - hen in staat de superieure Venetische vloot te verslaan.De Veneti, nu zonder marine, was verslagen.Ze gaven zich over en Caesar stelde een voorbeeld voor de stamoudsten door hen te executeren.Hij verkocht de rest van de Veneti als slaaf.Caesar richtte nu zijn aandacht op de Morini en Menapii langs de kust.