Hoewel de ceremonie in 971 bedoeld was als een symbolische beëindiging van het Bulgaarse rijk, waren de Byzantijnen niet in staat hun controle over de westelijke provincies van Bulgarije te doen gelden.Deze bleven onder de heerschappij van hun eigen gouverneurs, en vooral van een adellijke familie onder leiding van vier broers genaamd de Kometopouloi (dwz "de zonen van de graaf"), genaamd David, Moses, Aron en Samuel.De beweging werd door de Byzantijnse keizer als een ‘opstand’ beschouwd, maar zag zichzelf blijkbaar als een soort regentschap voor de gevangengenomen Boris II.Toen ze naburige gebieden onder Byzantijns bewind begonnen te overvallen, nam de Byzantijnse regering haar toevlucht tot een list die bedoeld was om de leiding van deze "opstand" in gevaar te brengen.Dit hield in dat Boris II en zijn broer Roman konden ontsnappen uit hun eregevangenschap aan het Byzantijnse hof, in de hoop dat hun aankomst in Bulgarije verdeeldheid zou veroorzaken tussen de Kometopouloi en andere Bulgaarse leiders.Toen Boris II en Roman in 977 de regio onder Bulgaarse controle binnenkwamen, steeg Boris II af en ging zijn broer voor.Door zijn kleding aangezien voor een Byzantijnse opmerkelijke, werd Boris in de borst geschoten door een doofstomme grenspatrouille.Roman slaagde erin zichzelf te identificeren bij de andere bewakers en werd naar behoren aanvaard als keizer.