Koreaanse oorlog

Een van de belangrijkste voorbeelden van de implementatie van inperking was de tussenkomst van de Verenigde Staten in de Koreaanse oorlog .In juni 1950, na jaren van wederzijdse vijandelijkheden, viel het Noord-Koreaanse Volksleger van Kim Il-sung Zuid-Korea binnen op de 38e breedtegraad.Stalin was terughoudend geweest om de invasie te steunen, maar stuurde uiteindelijk adviseurs.Tot Stalins verbazing steunden resoluties 82 en 83 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties de verdediging van Zuid-Korea, hoewel de Sovjets toen bijeenkomsten boycotten uit protest tegen het feit dat Taiwan , en niet de Volksrepubliek China , een permanente zetel in de raad had.Een VN-troepenmacht van zestien landen stond tegenover Noord-Korea, hoewel 40 procent van de troepen Zuid-Koreaans was en ongeveer 50 procent uit de Verenigde Staten.De VS leken aanvankelijk de inperking te volgen toen ze voor het eerst in de oorlog kwamen.Dit leidde tot de actie van de VS om Noord-Korea alleen terug te dringen over de 38e breedtegraad en de soevereiniteit van Zuid-Korea te herstellen terwijl Noord-Korea als staat kon overleven.Het succes van de landing in Inchon inspireerde de VS/VN-troepen echter om in plaats daarvan een rollback-strategie te volgen en het communistische Noord-Korea omver te werpen, waardoor landelijke verkiezingen onder auspiciën van de VN mogelijk werden.Generaal Douglas MacArthur rukte vervolgens op over de 38e breedtegraad naar Noord-Korea.De Chinezen, bang voor een mogelijke Amerikaanse invasie, stuurden een groot leger en versloegen de VN-troepen en duwden ze terug onder de 38e breedtegraad.Truman liet publiekelijk doorschemeren dat hij zijn "aas in het gat" van de atoombom zou kunnen gebruiken, maar Mao was onbewogen.De aflevering werd gebruikt om de wijsheid van de inperkingsdoctrine te ondersteunen in plaats van terugdraaien.De communisten werden later met minimale veranderingen tot ongeveer rond de oorspronkelijke grens geduwd.De Koreaanse oorlog zette onder meer de NAVO ertoe aan een militaire structuur te ontwikkelen.De publieke opinie in de betrokken landen, zoals Groot-Brittannië, was verdeeld voor en tegen de oorlog.Nadat de wapenstilstand in juli 1953 was goedgekeurd, creëerde de Noord-Koreaanse leider Kim Il Sung een zeer gecentraliseerde, totalitaire dictatuur die zijn familie onbeperkte macht gaf en tegelijkertijd een alomtegenwoordige persoonlijkheidscultus genereerde.In het Zuiden leidde de door Amerika gesteunde dictator Syngman Rhee een gewelddadig anticommunistisch en autoritair regime.Terwijl Rhee in 1960 werd omvergeworpen, bleef Zuid-Korea geregeerd worden door een militaire regering van voormalige Japanse collaborateurs tot het herstel van een meerpartijenstelsel eind jaren tachtig.