De terugtrekking van de regering van de Republiek China naar Taiwan, ook wel bekend als de terugtrekking van de Kwomintang naar Taiwan, verwijst naar de uittocht van de overblijfselen van de internationaal erkende door de Kwomintang geregeerde regering van de Republiek China (ROC) naar het eiland Taiwan (Formosa) op 7 december 1949 na het verliezen van de Chinese burgeroorlog op het vasteland.De Kwomintang (Chinese Nationalistische Partij), haar officieren en ongeveer 2 miljoen ROC-troepen namen deel aan de terugtocht, naast vele burgers en vluchtelingen, op de vlucht voor de opmars van het Volksbevrijdingsleger van de Chinese Communistische Partij (CCP).ROC-troepen vluchtten meestal naar Taiwan vanuit provincies in Zuid-China, met name de provincie Sichuan, waar de laatste stand van het ROC-hoofdleger plaatsvond.De vlucht naar Taiwan vond plaats ruim vier maanden nadat Mao Zedong op 1 oktober 1949 in Peking de oprichting van de Volksrepubliek China (VRC) had uitgeroepen. Het eiland Taiwan bleef tijdens de bezetting deel uitmaken van Japan totdat Japan zijn territoriale aanspraken op het Verdrag van San Francisco, dat in 1952 in werking trad.Na de terugtocht was de leiding van het ROC, met name Generalissimo en president Chiang Kai-shek, van plan om de terugtocht slechts tijdelijk te maken, in de hoop het vasteland te hergroeperen, te versterken en te heroveren.Dit plan, dat nooit in vervulling ging, stond bekend als "Project National Glory" en maakte de nationale prioriteit van het ROC op Taiwan.Toen eenmaal bleek dat een dergelijk plan niet gerealiseerd kon worden, verschoof de nationale focus van het ROC naar de modernisering en economische ontwikkeling van Taiwan.Het ROC blijft echter officieel de exclusieve soevereiniteit claimen over het nu door de CCP bestuurde vasteland van China.