Generaal Lee arriveerde rond 14.30 uur op het slagveld, terwijl de mannen van Rodes midden in de aanval waren.Toen hij zag dat er een grote aanval gaande was, hief hij zijn beperking op een algemeen gevecht op en gaf Hill toestemming om zijn aanvallen vanaf de ochtend te hervatten.De divisie van Heth was weer als eerste in de rij, met twee nieuwe brigades: de North Carolinians van Pettigrew en de Virginians van kolonel John M. Brockenbrough.^[31]De Brigade van Pettigrew werd ingezet in een linie die zich naar het zuiden uitstrekte voorbij de grond die door de IJzeren Brigade werd verdedigd.De North Carolinians van Pettigrew, de grootste brigade in het leger, omsingelden de linkerflank van het 19e Indiana en dreven de IJzeren Brigade terug in enkele van de hevigste gevechten van de oorlog.De IJzeren Brigade werd uit het bos geduwd, maakte drie tijdelijke tribunes in de open grond in het oosten, maar moest toen terugvallen in de richting van het Lutherse Theologische Seminarie.Generaal Meredith werd neergehaald met een hoofdwond, die nog erger werd toen zijn paard op hem viel.Links van de IJzeren Brigade bevond zich de brigade van kolonel Chapman Biddle, die open terrein op McPherson Ridge verdedigde, maar ze werden omsingeld en gedecimeerd.Aan de rechterkant werden Stone's Bucktails, zowel naar het westen als naar het noorden gericht langs de Chambersburg Pike, aangevallen door zowel Brockenbrough als Daniel.^[32]Slachtoffers waren ernstige die middag.Het 26th North Carolina (het grootste regiment van het leger met 839 man) verloor zwaar, waardoor het gevecht van de eerste dag met ongeveer 212 man overbleef.Hun commandant, kolonel Henry K. Burgwyn, werd dodelijk gewond door een kogel door zijn borst.Tegen het einde van de driedaagse strijd hadden ze ongeveer 152 man overeind, het hoogste percentage slachtoffers voor één slag van elk regiment, noord of zuid.Een van de Union-regimenten, het 24th Michigan, verloor 399 van ^{[de] [496.]} Het had negen kleurdragers neergeschoten en de commandant, kolonel Henry A. Morrow, raakte gewond aan het hoofd en gevangen genomen.De brigade van de 151st Pennsylvania of Biddle verloor 337 van de 467. ^[35]Het hoogste slachtoffer van dit gevecht was generaal Heth, die werd geraakt door een kogel in het hoofd.Hij was blijkbaar gered omdat hij proppen papier in een nieuwe hoed had gestopt, die anders te groot was voor zijn hoofd.^[36] Maar deze vluchtige slag had twee gevolgen.Heth was meer dan 24 uur buiten bewustzijn en had geen verdere commando-betrokkenheid bij de driedaagse strijd.Hij was ook niet in staat om de divisie van Pender aan te sporen om verder te gaan en zijn worstelende aanval aan te vullen.Pender was vreemd genoeg passief tijdens deze fase van de strijd;de typisch agressievere neigingen van een jonge generaal in Lee's leger zouden hem uit eigen beweging vooruit hebben geholpen.Hill deelde de schuld dat hij hem ook niet naar voren had gestuurd, maar hij beweerde ziek te zijn.De geschiedenis kan de motivaties van Pender niet kennen;hij raakte de volgende dag dodelijk gewond en liet geen rapport achter.^[37]